wat ik zeggen wou
Betrouwbare politiek
Veel Texelaars blijven waarschijnlijk thuis met de verkiezingen. Vooral deze keer zou dat een ramp betekenen voor onze gemeente Texel met alles wat onder meer aan zorg op ons af komt. Niet-stemmers zijn medeschuldig aan de kwaliteit van ons bestuur en moeten de komende vier jaar ook geen commentaar hebben. Nu heeft de locale politiek ook niet veel geproduceerd om trots op te zijn en dat zegt ook iets van die kwaliteit van mensen die zich kandidaat stellen of in de raad hebben gezeten. Een paar kanjerprojecten neerzetten van gemeenschapsgeld om er persoonlijk trots op te zijn? Ik schaam me voor een groeiende voedselbank en een van de duurste gemeentehuizen per hoofd van de bevolking in Nederland.
Tot hoe laag die kwaliteit kan zinken, wil ik hier met een eigen voorbeeld proberen duidelijk te maken, waarbij de meerderheid van de Raad een bestemmingsplan op Texel niet eens meer serieus neemt. Ik heb proberen uit te zoeken wat er in 2010 heeft plaatsgevonden en daar wordt je niet gelukkig van. Ik blijk geen officiële belanghebbende, maar heb wel een mening over, dus dan maar in de krant.
In 2011 heb ik met een ingezonden stuk de Burgwal proberen te waarschuwen voor waardevermindering van hun panden, omdat ik het omgekeerde had meegemaakt in de Zwaanstraat. Mensen die na mij in 1971 goedkoop in de Zwaanstraat kwamen wonen, waren dezelfde mensen die hebben gezorgd dat de Gemeente een horecaconcentratiegebied bedacht in bestemmingsplan Centrum van Den Burg. Ik kon dat, gezien de drukte toen, ook nog wel begrijpen. Helaas wist ik toen niet dat het alleen om ons bedrijf ging.
In 2007 kwam er politiek weer interesse en was een nieuw bestemmingsplan voor het Centrum van Den Burg mogelijk geweest. Misschien was het arrogantie of angst voor inspraak, ik weet het niet, maar in 2010 werd het cultureel centrum gebouwd in de Parkstraat. Dat viel nog onder het bestaande bestemmingsplan van horecaconcentratie. Geen horeca, dus dat kan. Alleen werden inpandige verbindingen gemaakt met De Slock en was er een gezamenlijk toilet. Juridisch was dit een vergroting van De Slock. Dat weet ik omdat ik een stenen afscheiding moest maken tussen de disco en de nachtbar in de Zwaanstraat. Om dit te legaliseren, werd niet een nieuw bestemmingsplan gemaakt, maar door de meerderheid van de raad een wet-RO bedacht, die haaks op een bestaand bestemmingsplan staat. Daarin werd ook nog even geregeld dat Den Burg uit 50 procent detailhandel en maximaal 50 procent horeca mag bestaan. Ook haaks op het bestaande bestemmingsplan.
Ik vond het al vreemd dat alleen mijn bedrijf, op slechts 40 meter van het nieuwe horeca- concentratiegebied, voor bijna een miljoen gulden gemeenschapsgeld moest verdwijnen, terwijl de andere twee cafés nooit werden benaderd. Om te ontdekken dat - zonder een nieuw bestemmingsplan - een van die twee cafés niet wordt verhuisd, maar vele malen wordt vergroot op 150 meter van dat gebied, dan lijkt dat verdacht veel op belangenverstrengeling. Als de meerderheid van de raad tot zoiets in staat is, wordt de noodzaak van stemmen aangetoond. Als ik trouwens morgen weer een disco zou moeten bouwen heb ik er echt geen 60 procent commissiekosten voor nodig en mag een Texelse aannemer het bouwen.
Stem dus niet op de lijsttrekker van een partij, maar op personen die al iets voor Texel hebben betekend. Links heeft Dries, rechts Jur. En dan zijn er nog Nico en Edo de verslaggever. Me dunkt genoeg kennis en ervaring in besturen. En dat is wat Texel na zoveel jaren nu wel eens echt nodig heeft.
Ed Stiekema