uit de texelsche courant van 28 februari 1920
Rederijkerskamer UdI verkeerde in februari 1920 in zwaar weer. Zozeer zelfs, dat het de vraag was of de vereniging nog aan de verplichting jegens de donateurs kon voldoen. UdI, wat Uitspanning door Inspanning betekende, plaatste daarom in de krant van 29 februari 1920 (vandaag 94 jaar geleden) een ingezonden brief waarin om steun werd gevraagd. De kamer was aan de donateurs verplicht nog zeker één uitvoering te geven, maar aangezien het aantal donateurs flink was teruggelopen en de kosten voor een voorstelling hoog waren, werd dit als onhaalbaar gezien. Aan de andere kant was de algemene mening dat het verdwijnen van de rederijkerskamer een gemis zou zijn, zeker omdat er in de jaren daarvoor, ten gevolge van de oorlog, al zoveel verenigingen hadden opgehouden te bestaan. Ook de redactie vond het voortbestaan van UdI belangrijk. zozeer zelfs dat op de voorpagina naar het ingezonden stuk werd verwezen. Daarbij werden de verdiensten van de rederijkerskamer, die 'zorgen, moeten en zelf kosten' niet spaarde om tot een goed uitvoering te komen, breed uitgemeten. De redactie roemde met name de inzet van de vereniging ten bate van de algemene bewaarschool. 'De kamer, die zoveel uitvoeringen gaf ten behoeve van de noodlijdende bewaarschool is nu zelf noodlijdend geworden.'