Oosterend in de ban van de vloek
Mysterieus tromgeroffel, gestolen juwelen, een boze mummie en bijzondere speurneuzen. Het waren ingrediënten van het toneelstuk 'De vloek van Tout-am-ooghie', zaterdag opgevoerd door toneelgroep Oosterend.
Plaats van handeling in deze kinderdetective van Hetty Kranenburg is een archeologische opgraving in Egypte naar het graf van Tout-am-ooghie. We treffen professor Zandstra (Judith Kikkert) en assistent Tinus Puzzel (Rob Maas) in tropenkostuum. Temidden van een fraai decor, compleet met tentenkamp en een pyramide, alles mooi uitgelicht. Ten tonele verschijnen ook hun twee Egyptische hulpen Achmed en Balim, gespeeld door Meta Maas en Demelza van der Meulen. Demelza maakte haar debuut, ze viel ter elfder ure in voor een ziek geworden acteur en had slechts een week of zes om zich de rol eigen te maken. Ledina, een Egyptische studente gespeeld door Karin Nauta, voorziet de onderzoekers van informatie. Zoals over de ogen van de mummie, kostbare juwelen. Wie ze verwijdert roept de vloek van Tout-am-ooghie over zich af. De boosheid van de farao kondigt zich aan met tromgeroffel. Bijzondere verschijning is ook Mr. Dollaar, een Amerikaanse geldschieter in wie we Hans Oosterhaven herkenden. De woestijn is niet het domein van deze zuchtende kapitalist. Met veel stemverheffing beweegt hij zich over het toneel, het is vooral zijn secretaresse Martha Hoogendijk (Lia van Sambeek) die het moet ontgelden. Van de zenuwen wordt de onhandigheid waarmee zij zich over het toneel beweegt steeds erger. Om de verwikkelingen compleet te maken verschijnt politieagent Pepper ten tonele, in de persoon van Margrethe Blom.
Als snel blijkt dat er vreemde dingen plaatsvinden. 's Nachts duikt een mysterieuze gedaante op in een geheimzinnige zwarte cape, die de juwelen in de ogen van Tout-am-ooghie verwisselt voor lichtgevende rode stenen. Er blijken 's nachts ook allerlei andere spullen te zijn gestolen. Maar wie heeft het gedaan? Politieagent Pepper stelt een onderzoek in, maar ook zij gedraagt zich verdacht. Of is het de Amerikaan Dollaar, wiens laarsafdruk wordt gevonden? Achmed en Balim ontpoppen zich als speurneuzen. Daarbij geholpen door de kinderen op de voorste rijen, die hebben gezien wie de juwelen stal en dat luidkeels laten weten. Om achter de identiteit van de dader te komen, vermommen de twee Egyptische hulpen zich als kameel, een verschijning die voor extra hilariteit zorgt. Uiteindelijk smeden ze een plan om de dader, die de juwelen in een bak met kauwgumballen heeft verstopt, op heterdaad te betrappen. Tot ieders verrassing heeft de onhandige secretaresse het gedaan, een dief op wie de politieagente al een tijd aan het jagen is. Zo kan de dader in de boeien worden afgevoerd, krijgt Tout-am-ooghie zijn ogen terug en verdwijnt de vloek.
Sterk spel door de acteurs, waarbij de regie in vertrouwde handen was van Ina Schrama. Judith Kikkert als archeoloog met een wat geaffecteerde stem om het een echte professor te laten lijken, compleet met tropenoutfit. Met Rob Maas als haar rechterhand Tinus Puzzel, altijd op onderzoek, het ene moment met een vergrootglas in de hand het andere op knieën aan het studeren. Karin Nauta als een wat wijsneuzerige studente Ledina die waarschuwt voor het naderend onheil. Weer heel andere typetjes zijn Demelza van der Meulen en Meta Maas als de twee Egyptische hulpjes, Achmed en Balim. Ze brachten de twee 'tulbanden' heel duidelijk over het voetlicht, zochten handig de dialoog met de jeugd en hadden de lachers op hun hand toen ze opkwamen als kameel. Hans Oosterhaven, door zijn omvang al prominent aanwezig, zette met veel stemverheffing een op winst beluste Amerikaan neer. Het ene moment in tropenouftit, het volgende in nachthemd, zuchtend en zwetend op Friese klompen in de woestijn. Lia van Sambeek bleef goed in haar rol als onzekere secretaresse en Margrethe Blom zette een pinnige agente neer. Het licht was in goede handen bij Aad Zegers, het fraaie decor gemaakt door vier Strender mannen en ook de dames van de kleding hadden mooi werk afgeleverd. Een stuk dat meer belangstelling had verdiend.