Anne Koster en Jesse Bakker: 'Op school kun je niet meer zonder elektronica'.
Anne Koster en Jesse Bakker: 'Op school kun je niet meer zonder elektronica'. Foto: Pip Barnard

Scholieren proberen het zonder elektronica

'Is het nog mogelijk om zonder elektronica te functioneren?' Dat was de vraag die Anne Koster en Jesse Bakker zichzelf stelden. Ze probeerden het allebei een week, maar dat leverde misschien nog meer vragen op dan een eenduidig antwoord. 

Ze hadden een paar uitzonderingen gemaakt. Zo mochten ze de koelkast gebruiken, verlichting, het warme water van de douche en de filmcamera, want ze maakten beiden een videoverslag van hun belevenissen. Op dit verslag is goed te zien hoe lastig het hen viel om het zonder laptop en telefoon te moeten doen. En dan niet zozeer door het gebrek aan social media, maar meer nog doordat het onmogelijk bleek de meest alledaagse dingen te doen. 'Van tevoren hadden we met de leraren overlegd en ze wilden allemaal meewerken. "Zoveel elektronica gebruiken we niet", zeiden ze. Maar we hebben in die weken heel veel op de gang gezeten. In vrijwel alle lessen wordt het digitaal schoolbord gebruikt en voor heel veel dingen moet je het internet op. Zelfs de gymles konden we niet meedoen, omdat er een elektronisch scorebord werd gebruikt en muziek uit de installatie.' Sterker nog, tijdens 'haar' week was Bakker bijna routinematig de sporthal binnengelopen door de automatische deur. 'Het was even zoeken naar de andere deur, die gaat bijna nooit open.' Wat school betreft, was de conclusie dus ook duidelijk. 'Het is onmogelijk hier op school te zitten zonder gebruik te maken van elektronische hulpmiddelen.' En inderdaad, de roosters, een groot deel van het huiswerk en alle cijfers lopen via internet. Ook hun weekendbaantje viel niet mee. Beiden werken in de horeca, bij Paal 12 en bij Klif 23, waar zowel voor de bestellingen als voor het afrekenen gebruik gemaakt wordt van elektronische systemen. Het beste ging het nog thuis, zeker bij Bakker, waar de gezinsleden volop mee dachten. 'Ze hadden de televisie omgedraaid en de koffiemachine vervangen door een snelfilterpot en een fluitketel.' Ook het invullen van vrije tijd was lastig, zeker de eerste dagen. 'We hebben heel veel gelezen. Eerst denk je dat dat concentratie kost, maar na een paar dagen kom je er achter dat lezen net zo ontspannend kan zijn als voor de TV hangen.' Opvallend was ook dat beiden vooral de eerste dagen erg moe waren en veel en diep sliepen. 'Dat kan komen doordat je minder prikkels te verwerken krijgt, of juist doordat je de dingen die je doet met veel meer concentratie doet.' Ook merkten beiden dat ze veel meer behoefte hadden aan een 'echt; gesprek. 'Normaal houd je elkaar gedurende de dag veel meer op de hoogte van waar je mee bezig bent,. Maar nu ging het gesprek er 's avonds aan tafel ver hoe iedereen zijn dag had doorgebracht.' Belangrijke conclusie was dat social media - anders dan misschien verwacht werd - niet direct noodzakelijk zijn om op de hoogte te blijven van wat er gebeurt. 'Als het echt belangrijk is, hoor je het toch wel.' Anders dan Koster heeft Bakker haar Facebook-account na 'haar' week zelfs helemaal verwijderd. 'Ik heb geleerd dat ik ook best zonder kan.' Of ze het iemand anders zouden aanraden? 'Het is wel goed voor je bewustwording. Misschien niet zo extreem als wij gedaan hebben, maar aan de andere kant is dat misschien juist goed. Dan ervaar je wel echt hoe het is en hoe afhankelijk je bent geworden van elektronica.' Koster en Bakker vertellen over hun ervaringen tijdens de profielwerkstukavond op 18 februari. Dan is ook de film te zien die ze bij wijze van videodagboek maakten.