Steenhakker vertelt
'Ik ben een echte steenhakker', vertelt kunstenaar Hendrien Landeweer over zichzelf. Bezoekers van De Goede Verwachting, één van de ateliers op de kunstroute van ZOUT, luisteren met interesse. Ze exposeert samen met gastheer Daan van Loenhout.
Het is in het atelier aan de Genteweg een komen en gaan van mensen op deze zondagmiddag, zoals het ook zaterdag 'loperig' was. Net mooi voor deze kunstenaars om met iedereen een rondje te gaan langs de werken die ze hebben uitgestald in de stolpboerderij. Schilderijen van Van Loenhout, zoals het imponerende schilderij 'Hadrianus Droom', keizerlijke zuilen tegen een achtergrond van het sprookjesachtige landschap van de Camargue. Ook een beetje surrealistisch. Een zeegezicht is zo te zien gemaakt met gebruik van een andere techniek. Niet alleen diversiteit bij de schilderijen, bijzonder is ook de beachpiano, een gewone piano voorzien van fraaie beschilderingen. Kom er maar eens op. Hij is nog niet klaar, maar zal straks niet misstaan in een strandpaviljoen. Onderscheidend zijn ook 'lichtobjecten' die hij maakt. Decoratieve (schemer)lampen als kunstwerk. Het licht straalt op een bijzondere manier door de kleuren heen. Op de voormalige hooizolder hangen er nog meer. Een grote ronde aan het plafond,en door rood, blauw en andere kleuren schittert licht. Ook door lijnen. Wie beter kijkt ziet dat het gaatjes zijn. Na een tijdje omhoog te hebben gestaard, protesteert de nek. 'Je kunt hem ook hierdoor bekijken', wijst de maker op de spiegel die op tafel ligt. Dat kijkt een stuk prettiger. Het is niet zomaar een decoratieve lamp, er zit een gedachte achter, De 'lijn der gedachte' staat symbool voor de denkende mens, die uiteindelijk terugkeert bij de basisgedachte. We kijken naar een fylosofisch getint werk. In een ander lichtobject, eerder tentoongesteld tijdens Struûn, wordt het middelpunt gevormd door een zeemeermin. Van de zeemeermin is het een kein sprongetje naar de Haringkoningin van Hendrien Landeweer. Geïnspireerd op de haringkoning, die meterslange vis met die golvende oranje vinnen. 'Ik dacht: haringkoning, echt iets uit de mannenwereld. Het idee van stoere vissers en dat soort dingen.' Het hield haar bezig. 'Zo werkt dat bij mij. Als iets me fascineert, als ik er door word geraakt, dan ontstaat er iets. Ik dacht: koning, koning...koningin.' Zo werd het idee voor de haringkoningin geboren. Gehouwen uit wit albast, de opvallende groene vin van brons. De vormen grotendeels rond, maar deels ook ruw. Zichtbaar is het ruwe, oorspronkelijke steen. Wie denkt dat de maakster dit stuk is vergeten te polijsten, heeft het mis. In elk werk is een stukje ruw steen zichtbaar. 'Elke steen is anders. Ik laat me leiden door wat de steen mij vertelt. Al werkend kom ik altijd verrassingen tegen.'