Met de woeste zee op de achtergrond waagde deze kitesurfer zich vrijdag in de Slufter.
Met de woeste zee op de achtergrond waagde deze kitesurfer zich vrijdag in de Slufter. Foto: Henk Brugge

'Hoogste waterstand die ik ooit heb gezien'

Dat het allemaal veel erger had kunnen zijn, daar is iedereen het wel over eens. De storm die, in combinatie met het springtij, het zeewater vrijdag tot grote hoogte opstuwde, heeft op het eiland niet veel schade achtergelaten. 

Het Hoogheemraadschap verklaart desgevraagd dat de zeewering wel bij Callantsoog en Den Helder schade heeft opgelopen (die inmiddels met rietmatten is hersteld), maar dat Texel er genadig van af is gekomen. 'We hadden meer schade verwacht, maar bij inspectie achteraf bleek er eigenlijk weinig aan de hand te zijn.' De dijken hebben het goed gehouden en hoewel het water erg hoog stond, hebben ze geen schade opgelopen. Die mening is ook Rijkswaterstaat toegedaan, verantwoordelijk voor de zeewering aan de westkust. 'Het ziet er allemaal keurig uit en er is geen sprake van afslag.' Medewerkers van Rijkswaterstaat hebben strand en duinen een dag na de storm geïnspecteerd en kwamen geen vreemde zaken tegen. 'De duinvoet is niet aangetast en het strand is mooi afgevlakt.' Een van de mensen die een spannende nacht beleefde, was Ingrid Hennink van De Kombuis op de haven van Oudeschild. Het café bleek uiteindelijk bestand tegen de druk van anderhalve meter water, maar het had makkelijk anders kunnen lopen. Vrijdag al circuleerde op de social media een foto van De Kombuis met het water klotsend tegen de muren. 'Maar dat was erger dan het leek', zegt Hennink. 'Het water stond anderhalve meter boven de vlonders, maar we hebben de serre zo gebouwd dat hij met hoog water onderloopt, zodat hij niet bezwijkt onder de druk.' Tussen de serre en het gebouw zelf zitten waterdichte schotten van anderhalve meter hoog, waarvan zij er eerst één plaatste en daar later - toen het water bleef stijgen - een tweede bovenop. 'De schotten bij de andere deuren blijven in de winter gewoon zitten, maar je kunt je voorstellen dat het water van alle kanten komt. Ik heb drie van die schotten klaarliggen, maar had niet gedacht dat ik er twee nodig zou hebben.' Onder normale omstandigheden valt het niet mee een dergelijk schot op te tillen, maar onder druk van de omstandigheden slaagde Hennink er toch in. Uiteindelijk wist ze het redelijk droog te houden. 'Dan moet je denken aan een of twee centimeter water. Maar dat betekent wel dat alle stoelen en tafels in het water hebben gestaan, dus alle dopjes moesten vervangen worden. En kortsluiting natuurlijk, in een stuk of wat groepen.' Kortsluiting die nu vooral de buitenverlichting trof, die zal moeten worden vervangen, maar in het geval van wateroverlast draaien er ook twee elektrische pompen om het water in bedwang te houden. 'Als daar ook sluting in was gekomen, had ik het aggregaat moeten starten, maar dat bleek gelukkig niet nodig.' Al met al heeft Hennink een kleine vijftien uur wakend doorgebracht, met in de avonduren een paar uur hulp. 'Je mag natuurlijk niet weg, want je weer nooit wat er gaat gebeuren.' Opvallend was dat door wind en stroming het water een tweede keer opkwam, terwijl het eigenlijk al had moeten zakkken. Al met al heeft De Kombuis het hoge water aardig doorstaan, al moet er veel schoongemaakt en hersteld worden. De al genoemde buitenverlichting, veel elektra en de doppen op de stoelpoten,maar ook buiten, in de steeg naast het gebouw en in de serre. 'Het kan natuurlijk altijd erger, maar dit was wel de hoogste waterstand die ik heb meegemaakt', zegt Hennink.