@ TXL
Sinterklaas
De goedheiligman is weer in het land. Jammer genoeg moet ik bij mezelf constateren dat ik er dit jaar eigenlijk niet zo mee bezig ben. Met de familie hebben we afgelopen weekend het dobbelspel gespeeld. Toen had ik nog wel enigszins sinterklaasgevoel, nu is het toch weer best wel verdwenen. Vroeger als kind was sinterklaas echt iets om naar uit te kijken. De laatste paar nachten voordat sint en zijn pieten weer in het land zouden komen waren slapeloze nachten en elke avond hoopte je stiekem dat hij voor de deur zou staan met pepernoten en cadeautjes. En natuurlijk je schoen zetten en dan hopen dat er de volgende dag iets in zat. Het was zowat de leukste tijd van het jaar. Nu is het een tijd die ik gewoon vergeet. Best erg eigenlijk. Pas als ik zwarte piet door de stad zie fietsen, denk ik: sinterklaas. Ze kunnen je ook nog best vrolijk maken. Vrijdag had mijn trein vertraging, superkoud op het station, daarna was de trein eigenlijk te laat voor de aansluiting met de bus, waardoor ik met mijn honderd tassen moest rennen, uiteindelijk toch de bus en boot haalde, compleet buiten adem, en op de boot waren sint en de pieten. Toch nog enigszins wat vrolijkheid met de liedjes en pepernoten na de chagrijnige uren daarvoor. Ik denk daarom ook dat de meeste mensen meer met de discussie over zwarte piet bezig waren dan met sinterklaas. In oktober had iedereen het over sinterklaas en zijn pieten, nu hoor ik er bijna niets meer over, nu hij er daadwerkelijk is. Maar als de goedheiligman er is, voel je toch weer de gezelligheid en ben ik stiekem ook blij dat sinterklaas nog steeds mag bestaan. Dit weekend gaat de goedheiligman weer naar Spanje. Dan is het weer uitkijken naar volgend jaar en ik ben stiekem toch wel benieuwd hoe de pieten er dan uit zullen zien. Al hoop ik dat ze blijven zoals ze zijn, want dat is echt sinterklaas. Mocht ik ooit kinderen krijgen, zal de sinterklaastijd opnieuw beginnen, maar dan van de andere kant. Ook weer een nieuwe fase. Voor nu ga ik vanavond en morgen nog maar even genieten van de pepernoten.
Emily Westdorp