Sarasani revival in boek en festival
Sarasani, de legendarische beatboerderij, gaat weer open. De schuur zal, zoals het er nu naar uitziet, op 5, 6 en 7 september 2014, het centrum zijn van een groot popfestival. De Texelse Courant brengt een boek uit over de spraakmakende geschiedenis van Sarasani.
Van 1966 tot 1976 was Sarasani een begrip. Jongelui uit het hele land stapten op hun brommer en tuften naar Texel, toen 'the place to be'. Dat podium in die beatschuur waar in de zomer elke week nieuwe jongeren uit het hele land naar binnen stroomden, was voor veel bands een springplank naar de landelijke roem. 'Had je niet in Sarasani gespeeld, dan telde je niet mee. Bands wilden er zelfs gratis spelen. Als je in Doetinchem speelde dan kenden ze je daar, maar als je op Texel optrad, dan kenden ze je overal', vertelt Peter Groeskamp (broer van Joop), zelf afkomstig uit de Achterhoek en samen met Jeroen Schoo (de Texelse Jan Smeets) één van de motoren achter de wederopstanding van Sarasani. Groeskamp is geen kleine jongen op het gebied van popevenementen. In de Sarasanitent op Struûn Texel vertelt hij hoe hij de techniek verzorgde voor grootheden als Frank Sinatra. Voor de The Production Factory faciliteert hij nu grote festivals als Pinkpop en Parkpop. Maar de basis werd gelegd in Sarasani. 'In 1969, ik was toen veertien, zag ik The Golden Earring optreden.' Nadien kreeg hij het voor elkaar dat de band Threshold (waarin muzikanten later in VandenBerg en Normaal zouden spelen) zes weken lang in Sarasani mocht optreden. Nu droomt hij van een Sarasani-festival. 'Een herbeleving van de jaren '60 en '70. Met muziek uit die tijd, exposities, foto's, singer songwriters, een schaaksimultaan en lezingen van bekende Nederlanders ' Tevens een festival met grote promotionele waarde voor Texel.
Via Joop Rommets kwam hij in contact met Jeroen Schoo, initiator van Sommeltjespop. Jeroen: 'Peter heeft veel ervaring, hij is een man waar ik veel van kan leren. Ik dacht: hier stap ik in. We zijn nu twee jaar bezig. Voor Sarasani ben ik zelf veel te laat geboren, maar de legende ken ik natuurlijk wel. Muzikaal was het een heel krachtige periode. De bands uit die tijd inspireerden veel anderen, ook de huidige generatie. We willen die ouwe rock laten herleven. Muzikanten uit die tijd, maar ook covers. We willen ook een parallel trekken met deze tijd. Het is leuk om er ook jonge bands bij te betrekken.'
Niet minder ambitieus is het boek over Sarasani waar Jan Blei al jaren aan werkt. Een boekwerk waarin de geschiedenis van de legendarische beattent in al zijn facetten wordt beschreven, geïllustreerd met foto's, posters en allerlei ander materiaal dat de schrijver uit alle hoeken kreeg aangereikt. Waar komt die fascinatie voor Sarasani vandaan? Hij vertelt hoe hij midden jaren zestig als jochie van 11 jaar met zijn ouders kamperend op Kogerstrand een jongen met lang haar, ontbloot bovenlijf, dronken of stoned, over de camping zag waggelen, met een meid waar hij zijn handen niet vanaf kon houden. 'Mijn eerste confrontatie met de beatcultuur.' Voor zijn onderzoek putte hij overvloedig uit het digitale archief van de Texelse Courant. 'Artikelen uit de krant vormen het raamwerk van mijn boek. Er is heel veel over geschreven.' Omlijst met interviews en anekdotes. In de Sarasani-tent lagen ze dit weekend voor het opscheppen. De taxichauffeur die vertelde over opmerkelijke ritjes van en naar Sarasani, een Texelse wier vader haar had verboden om er te komen en al die Texelaars die er wél waren geweest. 'Die verhalen dat het een poel des verderfs was zijn dik overdreven. Ik ben er heel wat keer geweest, nou er gebeurde helemaal niets', vertelt Peter Hopman. In september zal hij er ongetwijfeld weer bij zijn.
Het boek wordt een uitgave van de Texelse Courant. Uitgever René de Lange: 'Sarasani is een stuk van de Texelse geschiedenis, het is een prachtig onderwerp, dit boek ademt helemaal de tijdgeest, heel veel beleving en herkenbaarheid. Zelf was ik te jong, maar de muziek ken ik van mijn oudere broers, die de plaatjes van de Buffoons en andere bands uit die tijd draaiden. Het is leuk dat ons digitale Texelse Courant-archief zóveel informatie bevatte. Anders was zo'n boek er nooit gekomen.'