Muziekensemble Musio tijdens de repetitie in De Buureton.
Muziekensemble Musio tijdens de repetitie in De Buureton. Foto: Gerard Timmerman

Musio bestaat 25 jaar

Terwijl biljarters in de ene zaal een balletjes spelen, kaatsers in de andere zaal hun spel spelen galmt er ook muziek door De Buureton. Ensemble Musio bestaande uit senioren repeteert voor het jubileumoptreden op dinsdag 26 november, aanvang 15.00 uur.  

Onder leiding van Nel Schreur musiceren deze veertien Texelse liefhebbers elke dinsdagmiddag. De groep, 25 jaar geleden in het oude St. Jan begonnen onder de vleugels van de Stichting Welzijn Ouderen Texel (SWOT), is destijds op poten gezet door Josepine Kager. Muzikanten van het eerste uur zijn er niet meer bij, wat nu eenmaal een bijkomstigheid is voor een seniorengezelschap als dit. Ook muzikanten hebben niet het eeuwige leven. Maar gitariste Ria Bakker zit er al een jaar of 24 bij en Aad Bakker, die basblokfluit speelt, weet zelfs al niet meer hoe lang hij er bij zit. Zijn gehoorapparaat, dat hij vandaag trouwens is vergeten, belemmert hem niet bij het muziek maken.

Blokfluiten zijn er in de toonsoorten bas, alt, sopraan en tenor. Er zijn twee gitaren, een mandola en bij sommige nummers verzorgt Nel het slagwerk. Ria: 'We hebben er een tijdje een viool bij gehad en een cello zou ook heel mooi zijn. We hebben wel iemand op het oog, misschien als die dit leest... We hebben een leuke groep, ik voel me er echt thuis bij. En het is fijn om samen muziek te maken.' Er wordt niet alleen gerepeteerd, nu en dan zijn er bescheiden optredens, zoals in het Verpleeghuis, in de kerk van Oosterend als die is opengesteld, zoals in december bij die sfeervolle kerstmarkt. En ze spelen wel op andere locaties. Soms wordt daarbij ook gezongen.

'Genoeg gepraat, we gaan beginnen', roept de dirigente het gezelschap tot de orde. Het eerste nummer wordt ingezet. 'Gott meine Zuversicht', een vierstemmig nummer van niemand minder dan Schubert. Er wordt enthousiast gemusiceerd, aanvankelijk een kakofonie van geluiden van fluiten, gitaren en mandoline, smelt samen tot een harmonieus geheel dat bij een betere akoestiek, met wat meer galm, nog wat voller zou klinken.

De spelers mogen dan op leeftijd zijn, aan de ouderdom van de muziek kunnen ze niet tippen. Stukken uit de Renaissance en barok omvat het repertoire. 'Oude muziek', vat Aad Bakker samen. Dit genre heeft duidelijk zijn voorkeur. Hij heeft in de loop der jaren heel wat muziek uitgeschreven, zodat het geschikt is voor de combinatie van blokfluiten en gitaren. 'Stukken die bijvoorbeeld zijn gecomponeerd voor blokfluit en piano heb ik aangepast. Ze zijn prima geschikt voor sopraan- of altblokfluit als solo-instrument, waarbij de gitaren, mandola en andere instrumenten voor de begeleiding zorgen.' Tegenwoordig bewijst de computer goede diensten. De muzikanten spelen allen vanaf bladmuziek.

'Maak het nou niet te technisch', mengt de dirigente zich. Spelen ze ook meer alledaagse muziek? Er wordt gebladerd en als de instrumenten zijn gestemd, wordt ingezet voor een vrolijke wals. Zwierige muziek, van Jiddische oorsprong. Dan klinkt een mars uit de opera Scipio van Handel, waarbij de dirigente op de trommel slaat, een overblijfsel van de lang geleden ter ziele gegane drumband Margaretha Sinclair.