Achter de schermen

Strûnen

Strûnen. Tessels dialect voor rondkijken, lopend zoeken of er iets van je gading bij zit. Niet te verwarren met jutten, dat doe je op het strand of, zoals ik die opgroeide aan de oostkant van het eiland, langs de dijk. Daar spoelde trouwens veel minder aan dan op het strand. Het was bij ons armoe troef langs de waterlijn. Eén keer was het wél bingo, toen de marine per abuis een grote oefentorpedo op de dijk had afgevuurd. Gelukkig geen ontploffing, hij kwam met donderend geraas tegen de dijk van de Prins Hendrikpolder tot stilstand. Mijn klasgenootje Hans Zijm uit Den Hoorn, die later slager zou worden, en ik waren er als eerste bij. Het gevaarte was veel te groot om te jutten, maar we hielden er wel een foto in deze krant aan over. De toenmalige TC-fotograaf zette ons bovenop de torpedo en drukte af.

Strûnen gebeurde ook. Net als jutten kleefde er soms een clandestien luchtje aan. Want op de oude vuilnisbelt aan het Molwerk, waar ze tegenwoordig met de mountainbike overheen rijden, mocht je na sluitingstijd, als beheerder Gosse Waaijer het hek had gesloten, natuurlijk niet komen. Onverlaten hadden destijds een gat in de omheining geknipt, waardoor ik eens met een groepje kwajongens die me hadden opgejut naar binnen glipte. Het was de tijd dat er nog niet aan afvalscheiding werd gedaan, er werd daar van alles door elkaar gedumpt, van huisraad tot rottende etenswaren, vuilniszakken, agrarisch- en ander afval. Een enorme bende, de lucht was er niet te harden. Ik geloof niet dat ik met wat bruikbaars ben thuisgekomen, het was eens maar nooit meer.

Een veel beschaafdere vorm van strûnen is het rondscharrelen op rommel-, kofferbak-, koninginnen-, herfst-, kerst- of andere markten. Kijken of er tussen al die spullen iets van je gading bij zit. Het kan heel lucratief zijn, hoe vaak zie je niet in 'Tussen Kunst en Kitsch' hoe een schilderij of voorwerp dat ooit voor een prikkie op de rommelmarkt is opgescharreld, door een expert op een vermogen wordt getaxeerd.

Strûnen krijgt volgend weekend (22, 23 en 24 november) een geheel nieuwe betekenis. Voor Struûn Texel wordt het centrum van Den Burg volgebouwd met overdekte en verwarmde podia en het halve dorp sfeervol uitgelicht. Drie dagen lang zal een keur aan artiesten optreden. Muziek, theater, dans en wat al niet meer. Zo'n honderd optredens en 300 artiesten, lees ik in het boekje dat vandaag met deze krant wordt verspreid. Ik heb er grote bewondering voor hoe vier ondernemers dit evenement in pakweg vier maanden tijd van de grond hebben getild. Ook een mooi staaltje van Texelse samenwerking. Hoe je met z'n allen wat voor elkaar kunt krijgen. Eindelijk weer eens lekker strûnen.

Gerard Timmerman