Huishoudelijke zorg mooi en dankbaar
Die hulp gaat verder dan stofzuigen, bedden opschudden, afwassen en ramen lappen. 'In dit werk heb je ook een sociale functie. Even een kopje koffie met de mensen, zodat ze even kunnen bijpraten. De mensen waar ik kom komen niet veel meer buiten de deur, zoveel aanspraak hebben ze niet. Mijn jongste ''klant'' is 64, de oudste een mevrouw van 93. Ik smeer een beschuitje, kijk of de medicijnen zijn ingenomen en hou een oogje in het zeil, kijk of het goed met ze gaat. En natuurlijk opruimen, ik doe alles wat nodig is. Belangrijk bij zulke mensen is dat je alles wat is schoongemaakt, weer op de dezelfde plaats terugzet. Anders kunnen ze het niet meer vinden. Het is mooi en dankbaar werk. Bij sommige mensen kom ik al heel lang. Bij een mevrouw in De Cocksdorp al een jaar of vijftien, twintig. Ik kwam ook bij een man die pittig rookte. Elke twee weken moest ik binnen zijn ramen lappen.' Ze begon in 1980 bij de huishoudelijke dienst van de Thuiszorg. 'Het kan ook wel de voorganger zijn geweest, het ging toen nog vanuit het kantoor aan de Julianastraat. Ik heb eerst een paar weken proefgedraaid en ben toen door mevrouw Joustra aangenomen. Ik reed het hele eiland over, nu zit ik vooral in het noordelijk deel van het eiland. Veel kilometers maken.'
Anja is één van de circa dertig huishoudelijke hulpen van de OTS (Omring Thuis Service) op Texel met een kwalificatie voor indicatie 2, hulp aan extra zorgbehoevenden waarvoor ze in het verleden haar papieren haalde. 'Een week of zes geleden werden we met z'n alleen opgetrommeld. In de Kampanje in Den Helder kregen we te horen dat ze geld te kort kwamen. Hoe dat komt, weet ik niet. Ik weet wel wat de gevolgen zijn, en daar word ik niet vrolijk van. De hoge pieten hebben bedacht dat wij salaris moeten inleveren. Zogenaamd omdat mensen de hulp categorie 2 (huishoudelijke hulp met begeleiding) niet meer nodig hebben. Dat betekent dat ze ons salaris naar beneden aanpassen naar huishoudelijke hulp categorie 1. Voor dat werk hou je per uur netto een euro of acht over. Kijk, ik ben 58 en hoef er niet meer van te leven, door het inkomen van mijn man red ik me wel. Maar ik heb veel jongere collega's die het geld hard nodig hebben. Zij gaan dan toch om zich heen kijken. Ik kan me goed voorstellen dat sommigen zeggen: Ik ga liever een huisje soppen. Natuurlijk moet je voor dit werk betrokkenheid hebben, maar je doet het ook voor het geld. En als het nu de eerste bezuiniging was, maar we hebben al een eerdere ronde gehad. Daar komt bij dat de onkostenvergoeding voor de auto veel te laag is.'
De toekomst van de zorg staat centraal tijdens de forumdiscussie die zondag 17 november wordt gehouden in de Carrousel (aanvang 13.30 uur). Anja: 'Het college van b en w, de raad en allerlei andere mensen die er op wat voor manier mee te maken hebben, zijn uitgenodigd. Ik hoop van harte dat ze komen, dit is echt heel belangrijk.'