En Passant behaalt royale zege
De schakers van En Passant boekten zaterdag in de uitwedstrijd tegen Aartswoud 3 een royale zege van 2½-5½ .
De strijd ging lange tijd gelijk op, maar in de eindfase bleken alle Texelaars ruimer in hun tijd te zitten. De spelers van Aartswoud vochten in hevige tijdnood voor wat ze waard waren, maar toen kruitdampen waren opgetrokken, ging En Passant met een ruime zege naar huis. Op papier was En Passant ook duidelijk sterker dan Aartswoud, maar desondanks ontwikkelde zich aan alle borden een felle strijd. Kandidaat-meester Gerard van Es kwam aan het topbord niet verder dan remise tegen de solide opererende Yvo Veenis. Thomas Richter kreeg met de zwarte stukken een gesloten Siciliaanse opbouw te bestrijden en deed dat adequaat. Tegenstander Paul Grolman had geen enkel moment zicht op een concreet initiatief en werd langzaam maar onvermijdelijk naar de afgrond gedreven. Ook Gert Both liet een overwinning bijschrijven. In een ingewikkeld positioneel gevecht sloot hij in het late middenspel een stuk in van Michel Verweij. De Texelse Irakees Mohamed al Rawy trok met scherpe zetten ten aanval tegen Pascal Zijlstra, die zich echter zeer bekwaam verdedigde. Al Rawy keek tenslotte tegen een bedenkelijke, verloren stelling aan. Zijlstra had echter veel te veel tijd gebruikt en ging in een gewonnen stand door zijn vlag. Kees de Best nam het op tegen Robert Bijpost, die al zo'n halve eeuw zeer moeilijk is te verslaan. Ook De Best kwam niet verder dan een puntendeling; beide spelers gaven elkaar geen duimbreed toe en beiden hoopten de ander door de vlag te jagen. Toen echter het hele bord leeg was, restte hen niets anders dan de vrede te tekenen.
Jan Stapel was tegen de Texelse kampioen Jaap Dros dicht bij een gelijkspel, maar in een lastig eindspel bewees Dros dat een loper sterker is dan een paard als de spelers pionnen op beide vleugels hebben. De enige Texelse nederlaag was voor Co van Heerwaarden. Nadat hij in de opening een veelbelovende stelling had opgebouwd, verzuimde hij het initiatief te grijpen door de dame niet in de richting van de vijandige koning te sturen. Toen hem vervolgens een blunder ontviel die hem een kwaliteit kostte, was de strijd in hogere zin beslist. Tegenstander Jan Brands kwam nog wel in tijdnood, maar haalde net op tijd de buit binnen. De na jaren bij En Passant teruggekeerde Piet Cornelisse remiseerde tegen de jeugdige Toine Molenaar. Cornelisse zette een Franse partij uitstekend op, maar verzuimde op het moment suprème toe te slaan. In het eindspel bereikte hij na veel geschuif alsnog een gewonnen positie, maar opnieuw liet hij Molenaar ontsnappen. Tenslotte maakte Cornelisse nog op het nippertje remise.