Winnend team De Deurtrappers. Hier zagen ze op Johanneshoeve een vogelhuisje.
Winnend team De Deurtrappers. Hier zagen ze op Johanneshoeve een vogelhuisje. Foto: Gerard Timmerman

Waanzin: geen verliezers, alleen winnaars: Deurtrappers

Wat je anders niet voor mogelijk zou houden, gebeurt tijdens de Waanzin. Zoals zaterdagmorgen vroeg toen de deelnemers na een kort nachtje in de Joost Dourleinkazerne met donderend geraas werden gewekt door granaatvuur, een drill ondergingen door de Lucht mobile Brigade, de Waanzin-vlag hesen en gezamenlijk het Wilhelmus zongen.

Voor Waanzin Texel, al drie jaar de opvolger van de Wampex, worden de grenzen verlegd. Bedrijven, instellingen, organisaties, wie niet eigenlijk?, heeft weinig aansporing nodig om medewerking te verlenen aan het weekend amfibische evenement. Zo zat in het NIOZ een promotiecommissie klaar, waarvoor de deelnemers ter plekke bedachte stellingen moesten verdedigen. Op de TX10 mochten de Waanzinners garnalen pellen, in de bierbrouwerij moest een ketel worden gevuld en ga zo maar door. Het is slechts een greep uit de tientallen opdrachten die in een etmaal tijd moesten worden vervuld. Vanuit het startpunt, dit keer De Wielewaal, werden de deelnemers in vier blokken over het eiland gedirigeerd. Eerst in de omgeving van Oudeschild, waar veel natte onderdelen op het programma stonden. Zoals in Waddenhaven Texel, waar een complete hindernisbaan was aangelegd, maar - ook tot verrassing van de organisatie - niet werd geklaagd over de watertemperatuur die niet overhield. Na een pauze in Landbouwcentrum Texel voltrok het tweede blok zich in de Dennen en omgeving. Ook hier had de organisatie veel originaliteit, creativiteit en actualiteit aan de dag gelegd. Zo stond er een grote bak waarbij men onder water een waterleiding moest repareren, een verwijzing naar de zinker in het Marsdiep. Maar Waanzinners werden vaker uitgedaagd onvermoede kwaliteiten aan te spreken. Zo mochten ze met een minikraan een spijker in een buis droppen. En natuurlijk werd er bij het vinden van de volgende post een beroep gedaan op hun kennis van het eiland. Die kennisvragen waren met name voor de jongere deelnemers, - daar liepen er bij deze Waanzin héél wat van rond - wel eens lastig. Menig post viel het op dat de aanstormende generatie met name op het gebied van de Texelse actualiteit wat minder op de hoogte is. Anders gezegd: ze lezen de krant niet of slecht en zijn meer bezig met sociale media. Maar de onafscheidelijk smartphone is taboe bij de Waanzin, teams waren op zichzelf aangewezen. Hoe dan ook was het enthousiasme groot en beleefde jong en oud er weer veel plezier aan. Bijzonder was hoe de Waanzin meerdere generaties bindt. Zoals de familie Eelman. Grootvader Dirk nam jaren enthousiast deel, evenals zoon Wim-Piet, die dit keer een team vormde met dochter Marleen (19), nichtje Lianne (18) en Jet Eelman (18). Zo waren er meer families waarbij moeder en zoon, vader en dochter of andere combinaties van de partij waren. Tijdens 'The Voice of Waanzin', zaterdagmiddag in de Wijsneus waar de teams hun strijdlied ten gehore brachten, draaide de jury sneller dan ooit en riep Wim-Piet uit tot beste zanger. Tegen die tijd straalde de vermoeidheid al bij menigeen van het gezicht en hadden ze in de omgeving van De Koog uren rondgesjouwd met een kruiwagen langs alle opdrachten, kratten gestapeld, een toekomstvisie bedacht voor TexelCampings, cabaretiers herkend,vogelhuisjes gezaagd en geschilderd, lampions gesneden uit bieten, emmers gevuld, kano gevaren, straatnamen geraden en wat al niet meer. De Waanzin kende geen verliezers, wel winnaars. Niels Jimmink, Jeroen Hemelrijk, Otto Goënga en Carlo Witte van team De Deurtrappers slaagden er in hun vorig jaar behaalde titel te prolongeren. De spanning tussen het team Lijn 3 van Robin van Sambeek en Daddy's Daughters van Koos Tjepkema was groot, maar uiteindelijk wonnen de routiniers op het randje. 'Het was wel deurtrappen geblazen', zei Carlo Witte over wellicht hun grootste kwaliteit: het fietsen. Beste jeugdteam was Pauls Harem van Paul ter Steege, Jeske Tjepkema, Gijs de Graaf en Suzanne van Heerwaarden.

De Waanzin eindigde zaterdagmiddag in dorpshuis De Hof, waar organisatoren Morten en Cock Eschweiler, Walter Oskam, Ruud Weijers, Willem Houwing en Wouter Kuipers een ovationeel applaus kregen. Op hun beurt bedankten ze de posten, bedrijven, instanties en anderen die medewerking verleenden en Nel Kant, Willem van de Kamer en Ivo de Porto die met hun catering de deelnemers overeind hielden.

Gerard Timmerman

In café De Wijsneus draaiden de stoelen tijdens 'The Voice of Waanzin'.
Met rubberbootjes werd water overgevaren.
In deze bak moest onder water een waterleiding worden gekoppeld.
'Spijkerpoepen' met de minikraan.
Het blok in De Koog, hier moest in een kruiwagen van alles worden meegezeuld.
In hoeve De Prins moest uit een biet een lampion worden gesneden.
André van der Vliet en KeesJaap Harting (v/h) Kjapsma vroegen een toekomstvisie voor TexelCampings.
Er werd een beroep gedaan op de creativiteit van de deelnemers.
Krat stapelen op camping Om de Noord.
Veel nattigheid. Hier de waterhindernisbaan  in de Waddenhaven.
In de Texelse Bierbrouwerij moest deze tank worden gevuld.