@ TXL

Allemaal meelopers

In de verte zie ik een mede-fanaticus op me afkomen. Het eerste wat er op dat moment in me opkomt, is of ik misschien nog kan vluchten, in een bosje naast me, of dat ik uit pure wanhoop in de sloot aan de andere van me kan springen. Gezien worden is het laatste wat ik wil. Alleen wanneer beide opties mij toch net iets te overdreven lijken, zie ik geen andere uitweg dan snel schijnheilig weer te gaan rennen. Ik zie de fanaticus dichterbij komen en wanneer we elkaar passeren, zeg ik hem vriendelijk gedag. Gelukkig is de man Duits. Ik 'gutentag' wat terug, loop nog even door, al om mij heen kijkend, om te kijken of hij al uit het zicht is. Wanneer dit het geval is, ren ik geen stap verder en begin weer te wandelen. Ja, die ochtend daarvoor was ik in een rare bui. Een hardloopbui. Ik had mijn hardloopschoenen aangetrokken, waarvan eigenlijk de stevige zolen misten, zodat ik later zere voeten had. Ik heb naar mijn joggingbroek gezocht, een half uur, met als enige vondst: een joggingbroek van mijn vader. Ik heb hem toch maar aangetrokken. Met de touwtjes strak aangetrokken, kwam hij tot over mijn navel. Na deze lange voorbereiding was ik wonderbaarlijk nog niet van gedachten veranderd en ben ik gaan hardlopen. Of eigenlijk beter gezegd, wandelen. Ja, daar had echt ik zin in. Doe ik wel eens vaker. Wat alleen niet zo handig is, is dat deze hardoopzin slechts een of twee keer in de maand komt, waardoor ik nog niet veel beter ben geworden en ik de halve tijd met een bezweet hoofd aan het wandelen ben. Wat me vaak tegenhoudt, en dan kom ik weer terug op mijn begin, de tegemoetkomers. Van die mensen die al jaren rennen, en dan ook écht rennen. Dus wanneer ik dan toevallig toch iemand tegenkom, dan ren ik gewoon gauw de andere kant op. Lekker actief. Toch, na al deze grootse tegenslagen genoemd te hebben, vind ik het (hard)lopen ook best wel weer leuk, want op welke plek kun je nou mooier lopen dan op Texel? Nergens! Dus, tot in het Kogerbos voor de meelopers, en anders tot over twee weken.

Katja Schraag