verder kijken

Second hand Rose

Als het in oktober hard waait, regent het kastanjes in het Doolhof. Heerlijk om dan tussen de bladeren te zoeken en je zakken vol te laden met de mooie glanzende houten knikkers. De kuil in het Doolhof leent zich ook geweldig om met je kinderen, je hond, een rondje te gaan. Je bent beschut tegen regen en wind en als je ook nog eens wordt beloond met handen vol kastanjes, ga je voldaan weer huiswaarts. Het is net als schelpen zoeken op het strand, emmers oesters heb ik gezocht, of messen, thuis uitkoken en leuk op kransen plakken, het wordt je gratis in de schoot geworpen, wat wil een mens nog meer. Het zelfde gevoel maakt zich van me meester als ik in FFies Kieke, Rataplan, Mamma Mia iets leuks scoor voor een habbekrats. Geinig voor weinig, een motto dat iedereen tegenwoordig toch als muziek in de oren moet klinken.

Toen ik een paar jaar geleden ging verhuizen, heb ik avonden lang op Marktplaats naar meubels gezocht en overal in Nederland kastjes, bedden, stoelen, ja zeg het maar, opgesnord. Ik kreeg er na verloop van tijd gewoon aardigheid in, leuke contacten met mensen. Zo was ik in Breda bij een keurige mevrouw van een jaar of 60, ik kocht een lief mahoniekastje met houtsnijwerk, was blij dat ik het mensje - driehoog - gevonden had en aan een bakkie koffie zat. Ik vroeg waarom ze dat lieve kastje nu eigenlijk wegdeed. Ze vertelde dat ze ging emigreren naar Zweden en daar een heel ander huis, een heel ander interieur kreeg en daarom haar spullen verkocht. Goh, dacht ik; ik zie er al tegenop om naar een ander dorp te verhuizen. Naar Zweden lijkt me helemaal wat. Niet mopperen maar, Jozien. Het kastje kreeg een tweede leven en ik denk nog wel eens aan de Bredase vrouw. Hoe zou het haar in het Zweedse zijn vergaan.

Van een hele andere orde zijn de lichamelijke tweedehands afgestane dingen.

De organen, menselijke producten die een tweede leven krijgen, kunnen voor de ontvanger een totaal andere situatie betekenen. Vaak is de patiënt ten einde raad, staat hij of zij al jaren op een wachtlijst, heeft het leven veel aan kwaliteit ingeboet, moet er gedyaliseerd worden of zuurstof gebruikt. Het telefoontje dat er een geschikte donor is, komt dan als een verlossing.

Deze week was het de Nationale Donorweek, overal werd aandacht besteed aan het belang van een donorcodicil, en werd er bijvoorbeeld door Pia Dijkstra (Kamerlid voor D66 en vroeger programmamaker van bijvoorbeeld Vinger aan de Pols) op gewezen dat we beter een omgekeerd systeem kunnen volgen. Als je geen donor wil zijn , moet je dat laten registreren. Dat wordt al in veel buurlanden met succes gedaan, en zou ook voor veel Hollandse patiënten een geweldige uitkomst zijn. Hoe kostbaar is dan eigenlijk, het tweedehandse product? Gezondheid is Rijkdom, met een grote hoofdletter, en de dankbaarheid zeer groot van diegene die weer verder kunnen leven met een nier, hart of longen van de donor. Het is recycling in de mooiste zin van het woord.Het orgaan zorgt weer voor een nieuw leven met nieuwe kansen.

Ik strooi de kastanjes op een schaal, het lijkt wel mahoniehout, ik schudt m'n haar, net als de hond. Laarzen vol prut en koud van de herfststorm zet ik een steelpan chocolademelk op het fornuis. Laat de winter maar komen, wij kunnen tegen een stootje. Ik pak een handdoek uit het Bredase kastje en zie rode dikke gezonde konen in de spiegel op de deur.

Gezondheid is met geen goud te betalen.

Jozien