Twee reddingsvlotten zitten onderwater aan het wrak vast. Kustwachtvaartuig Terschelling legt ter plaatse boeien.
Twee reddingsvlotten zitten onderwater aan het wrak vast. Kustwachtvaartuig Terschelling legt ter plaatse boeien. Foto: Koninklijke Marine

'We zagen ze voor onze ogen verdwijnen' 

De bemanning is flink aangeslagen door de gebeurtenissen. Het ongeval waarvan ze niet begrijpen hoe het heeft kunnen gebeuren en hoe ze machteloos hebben moeten toezien hoe de drie mannen verdronken. Ook het onderzoek, de vele vragen en de procedure is de zes opvarenden niet in de kouwe kleren gaan zitten.

Schipper Cor Daalder is samen met Pieter Aris van der Vis eigenaar van de kotter. Ze wisselen elkaar om de week af als schipper, deze keer was het de beurt van Daalder. 's Avonds om half elf vertrokken ze uit de haven en stoomde de '68' op naar het visgebied in de Centrale Noordzee. 'We hadden alles gecontroleerd en de wacht verdeeld in vieren, de man elf mijl, elk een uur en een kwartier', vertelt Schipper Cor Daalder. Op de eerste wacht na ging iedereen slapen. 'We voeren tieneneenhalf tot elf knopen. Je kon goed om je heen kijken, het was kraakhelder en de zee was vlak.' Kort nadat de tweede wacht was gewisseld, ging het mis. 'We schrokken wakker van een enorme klap. Vanuit de stuurhut zag ik hoe we tegen een andere kotter opzaten. Er zat een flink gat in het andere schip.' De '68' maakte meteen contact met de Maria. 'We vroegen of ze water maakten. Dat bevestigden ze. Zij waren ook wakker geschrokken en trokken hun overlevingspakken en reddingsvesten aan.' De Texelaars zagen de Maria steeds verder in zee zakken. 'Tien minuten na de aanvaring wisten we dat het de verkeerde kant op ging.' De TX68 bleef zo dicht mogelijk bij het andere schip. Parallel, op zo'n tien meter afstand. 'Op zee is dat heel dichtbij. Het kon omdat er geen zeegang was en het zicht goed.' Ze riepen en gebaarden dat de bemanning van de Maria in zee moest springen. 'Jump, jump', schreeuwden we. Twee hebben dat gedaan, de andere drie niet. We zagen ze voor onze ogen met hun schip verdwijnen.' Waarom zijn ze niet gesprongen?, is een vraag die de bemanning niet los laat. 'We hadden ze kunnen redden.De twee opvarenden die wél in zee sprongen, een vader en een zoon uit Kaapverdië, werden door de bemanning van de TX68 uit zee gered. 'Het is verschrikkelijk om mensen voor je ogen te zien verdrinken. Dit was niet nodig geweest, we hadden ze aan wal kunnen brengen. We hebben gedaan wat we konden, we stonden machteloos.'

Vol lof is de bemanning over de collega-vissers. 'Er waren vijf Texelse kotters in de buurt, twee van Urk, één uit Den Helder en één uit Wieringen. Die keerden onmiddellijk om. Dat hoefden we niet eens te vragen.'

Gecoördineerd door KNRM-reddingboot Joke Dijkstra werd het gebied systematisch afgezocht, met twee of drie kotters naast elkaar. Ook andere schepen schoten te hulp.

Woensdagmiddag hebben marineduikers van de mijnenveger zr.ms. Schiedam twee lichamen geborgen uit het wrak van de Maria. Het zoeken naar een derde vermiste moest worden gestaakt in verband met de verslechterende weersomstandigheden. De Maritieme politie doet onderzoek naar de oorzaak van de aanvaring. De kotter heeft aan de voorkant een paar deuken en krassen, maar de schade is niet van dien aard dat niet meer kan worden gevist en inmiddels is de boeg opgeknapt. Volgende week wordt er weer gevist.