Peter Keijzer: Nooit zielig gevoeld
Een hartstilstand maakte dinsdag 24 september een plotseling eind aan het leven van Peter Keijzer uit Bemmel.
Keijzer werd op 6 december 1942 in het noodziekenhuis in Den Burg geboren als zoon van Jaap Keijzer en Duvera (Duw) Smit. Hij bleek een open rug te hebben en zou daardoor levenslang vanaf zijn middel verlamd blijven. Afhankelijk van intensieve zorg groeide hij op in Oudeschild waar hij respect afdwong door de wijze waarop hij met zijn handicap omging. Hij toonde zich slim en ondernemend, deed op zijn manier mee met soms ruwe spelletjes en werd met zijn wagentje een bekende verschijning, niet alleen in het dorp maar op heel Texel omdat hij overal op af ging. 'Als er een schip was gestrand ging hij er direct heen. Hij heeft zich nooit zielig gevoeld', zegt zijn broer Willem. 'Hij liet zich niet in een hoek drukken. Als hij werd gepest, ging hij op de dader af en die kreeg dan de wind van voren'. Het wagentje waarmee hij zich op handkracht voortbewoog werd op een gegeven moment voorzien van een Berini-motor, gesponsord door de gebroeders M. en A.J. Vonk. Peter Keijzer bezocht onder andere de Jozefschool in Den Burg maar het leren werd soms langdurig onderbroken door perioden van behandeling en revalidatie in medische centra. Keijzer was een van de eerste bewoners van Het Dorp in Arnhem en ging later zelfstandig wonen in de stad. Met zijn (ook gehandicapte) vrouw maakte hij soms verre reizen maar bleef vrijwel elke zomer ook naar Texel komen waardoor de banden met vrienden en bekenden altijd in stand zijn gebleven.