@ TXL
Piet
Deze week is de dag waarop we ons dier allemaal eens even extra aandacht geven. Dierendag. En ik heb niks met deze dag. Of, als ik het mag zeggen, (en dat mag, aangezien ik zelf de schrijver ben) ik heb een hekel aan Dierendag. Niet omdat ik dieren niet leuk vind, niet omdat ik vroeger geen huisdier mocht, en nee, ook ben ik niet allergisch. Ik zal vertellen waarom ik Dierendag stom vind. Ik heb een paar jaar geleden op Dierendag mijn eigen vogel aan de kat van mijn zusje gevoerd. Niet omdat ik de vogel zat was, niet omdat het kattenvoer op was. Nee. Toen ik een jaar of acht geleden op Dierendag uit school kwam, had ik net als heel Nederland het idee om onze huisdieren een extraatje te geven. De hond kreeg een kluif en twee aaien. De kat kreeg in de eerste instantie geen vogel, maar meer brokjes. Toen was de vogel aan de beurt. Het was een geel met groene kanarie die ik een paar jaar eerder voor mijn verjaardag had gekregen. Hij luisterde trouwens naar de naam Piet (hij luisterde helemaal niet, maar voor het idee). Piet zou ook wat extra krijgen. Ik keek omhoog naar zijn kooi en tot mijn grote schrik ontdekte ik geen Piet in het kooitje. Mijn eerste idee was, de kooi moet op de grond en open. Dat zou ik dus gaan doen. Snel haalde ik de kooi van het haakje en maakte ik hem open. Bleek, dat Piet helemaal niet weg was. Hij had zich verstopt onder een krant die een beetje omhoog stond. Toen ging het snel. Piet vloog vanuit de openstaande kooi op de tafel, en uit het niets vloog er ineens een kat over de tafel en rende daarna met vogel weg, sneller dan Usain Bolt ooit gedaan heeft. Kat bleef weg, vogel nooit meer gezien. De kat had een nog leukere Dierendag, alleen de vogel toch net iets minder. Sinds toen vond ik Dierendag altijd een beetje een trieste dag. Even voor de vogelvoorstanders, de kat werd een maand later overreden door een auto. Karma denk ik. Fijne Dierendag allemaal en voor de vogelhouders, kijk bij twijfel eerst onder de krant. En sluit je katten op. PS: voor de volgers: het vervolg op de fotocolumn komt snel een keer.
Katja Schraag