Wandelend van dorp naar dorp
Slechts enkele tientallen mensen maakten zaterdag gebruik van de mogelijkheid 'Van dorp tot dorp' te wandelen door deel te nemen aan de gelijknamige wandeltocht van Het Gouden Boltje.
De wandeltocht 'Van dorp naar dorp' is twee jaar geleden in de plaats gekomen van het Rondje Texel, die teveel van de organisatie begon te vragen. De nieuwe tocht voert - zoals de naam als aangeeft - niet meer rond het hele eiland, maar langs verschillende dorpen.
Dit jaar was het voor het eerst mogelijk op verschillende plaatsen op te stappen en zo één of meer etappes van de veertig kilometer lange tocht te lopen. Eén van de opstapplaatsen was herberg De Zeven Provinciën in Oudeschild, de start van de derde etappe. Vroege starters en lange-afstandslopers hadden op dat moment de wandeling van Den Burg naar Den Hoorn naar Oudeschild al achter de rug. De laatste etappe voerde van Oudeschild via De Waal terug naar Stayokay in Den Burg.
Hoewel de wandelsport zich in toenemende populariteit mag verheugen en de weersomstandigheden uitstekend waren, ondervond de tocht nogal wat concurrentie van vergelijkbare tochten die de afgelopen weken - en ook dit weekend - werden gehouden. Zo werd amper twee weken terug de wandelronde om Texel van Sportwandelschool West-Friesland gehouden en werden in het kader van de Hartstochten van de Nederlandse Wandelsportbond op vier andere plaatsen in het land ook wandeltochten gehouden. En hoewel niet allemaal op zaterdag, zou het teveel gevraagd zijn als deelnemers twee tochten in een weekend zouden lopen. Ook in Bovenkarspel, Westzaan en IJmuiden werden afgelopen week wandeltochten gehouden. Ook zal de tocht ongetwijfelfd concurrentie ondervinden van de Texel Halve Marathon die zondag werd gehouden.
Ondanks het geringe lage aantal deelnemers is de sfeer in het startlokaal in Oudeschild er niet minder om. 'Eerder zaten we op de haven', verklaart Eloïse de Jong van Het Gouden Boltje, 'maar dan kwamen we met de afstanden niet goed uit.' Waarmee maar blijkt met welke subtiele zaken de samenstellers van een wandeltocht rekening moeten houden. Want het lijkt niet ver, van de Zeven Provinciën naar Havenzicht of Het Kombuis, maar een etappe van 10 kilometer moet natuurlijk niet ineens 10,6 kilometer lang zijn. Zeker niet als daardoor de volgende etappe geen 10, maar 9,4 wordt. Maar dankzij de gedegen voorbereiding door de mensen van de vereniging ontbreekt het de deelnemers aan niets. Een duidelijk routebeschrijving maakt het (vrijwel) onmogelijk om verkeerd te lopen en in het startlokaal ligt een kaartje van het eiland met daarop de route ingetekend, zodat mensen zich al van tevoren kunnen oriënteren. En het plezierige van een wandelsportevenement is, dat het wel sport is, maar dat niemand gehaast is. Zowel de deelnemers als de dames van het startlokaal lijken alle tijd te hebben. Tot het tijd wordt voor de laatste etappe natuurlijk.