'Eigen wethouder lastig maken'
'Ik zal niet schuwen om het onze eigen wethouder lastig te maken.' Woorden die Gerbrand Poster in 2009 bezigde in de Texelse Courant toen hij Texel 2010 aan het opbouwen was. De woorden hebben de afgelopen dagen welhaast een 'profetische waarde' gekregen.
Poster heeft het wethouder Kooiman de afgelopen jaren inderdaad niet makkelijk gemaakt. Geregeld kreeg Kooiman te horen dat hij zijn ambtenaren harder moest aansporen of dat hij sneller achter een probleem aan moest gaan.
Kooiman leek de opmerkingen aanvankelijk van zich af te laten glijden, maar de aanhoudende kritiek liet hem niet onberoerd. Naarmate de raadsperiode vorderde, werd meer en meer duidelijk dat de eens goede verhouding tussen de twee mannen steeds brozer werd. Kooiman was als wethouder vaak bezig met beleid op een breed vlak en dan schoot Poster er weer met een puntje hier of een puntje daar tussendoor.
De afgetreden Kooiman kan terugkijken op een bewogen periode. Toen hij in 2010 aantrad, klonk de kritiek dat het wethouderschap te hoog gegrepen was. Kooiman kwam aanvankelijk niet sterk uit de verf (hij leunde vaak op zijn ambtenaren en las veel voor van papier), maar groeide van lieverlee in zijn rol.
Uitgebreide betogen tijdens vergaderingen zijn nooit zijn ding geworden, maar wethouder Kooiman stond er ook om bekend makkelijk benaderbaar en praktisch te zijn. Hij spande zich er serieus voor in om Texelaars zoveel mogelijk van dienst te kunnen zijn.
Het bestemmingsplan Buitengebied was dé kluif in zijn porteuille. Dat leek een gebed zonder end te worden, totdat voormalig raadslid Rikus Kieft de duimschroeven aandraaide en voorstelde om externe partijen het plan dan maar te laten maken. Kooiman noemde toen een harde deadline waarop het klaar moest zijn en dat werd - met veel inspanning van de ambtenaren - uiteindelijk gehaald.
Hij moest vaker de degens kruisen met de raad; er was veel gedoe over extra geld voor de warmte/koude opslag in het gemeentehuis, een plan om de Aldi naar de Spinbaan te laten verhuizen kwam met moeite door de raad (en sneuvelde later bij de provincie) en hij kreeg twee keer een gele kaart van D66 en Texels Belang.
Aan de andere kant kwam onder zijn regime structureel overleg tussen de bouwwereld en de gemeente tot stand en er werden middels een streekrekening oplossingen voor het Hogeberggebied gevonden. De Texelse bouwwereld bedankte Kooiman voor zijn inzet met een grote bos bloemen. Hij had langer door willen gaan, maar het werd hem woensdagavond niet langer gegund. Het werd de wethouder toch net iets te lastig gemaakt.