GroenZwart
Dat de afgetreden wethouder Edo Kooiman 'flirtte' met oppositiepartij Texels Belang over een politieke toekomst na de verkiezingen van 2014 staat buiten kijf. Maar 'flirten' staat - om in de beeldspraak te blijven - niet meteen gelijk aan 'vreemdgaan', al zullen de meningen daar na woensdagavond verdeeld over zijn.
Het was niet onlogisch geweest als Kooiman zijn flirt had moeten bekopen met een paar reprimandes van zijn inmiddels voormalige partners in de coalitie. Die waren echter onverbiddelijk en zetten de flirtende Kooiman subiet met koffers en al op straat met de boodschap dat er een 'onomkeer geloofwaardigheidsprobleem' was ontstaan en dat hij een 'politieke doodzonde had begaan.'
Politiek gezien waren de verkennende gesprekken van Kooiman met Texels Belang inderdaad niet handig, maar hem kan niet worden verweten dat hij vreemd is gegaan. Hij heeft de coalitie niet verloochend; Kooiman is niet opeens het geluid van TB gaan verkondigen en hij is evenmin bij TB in de echtelijke sponde gekropen. Maar het is wel een partij die geen steun heeft verleend aan het coalitieprogramma - de leidraad van het college - dus zo'n flirt kan verkeerd vallen.
Kooiman keek echter niet voor niets om zich heen. De liefde tussen hem en fractievoorzitter Poster van Texel 2010 was dusdanig bekoeld dat die verhouding een aflopende zaak is. Kooiman moest dus wel op zoek naar alternatieven om na de verkiezingen politiek actief te blijven.
Texels Belang kwam ook niet geheel onverwacht als mogelijke nieuwe partner uit de lucht vallen. Die partij en Texel 2010 stonden al bijna op de drempel van een huwelijk, totdat ze stuk liepen op de huwelijkse voorwaarden. Daarbij tekent zich de flirt van Kooiman, die voortkwam uit de fusiegesprekken, nog mager af.
Het ging mis toen Poster aan Kooiman vroeg of hij namens Texels Belang of Texel 2010 sprak. De wethouder vertikte het Poster een antwoord te geven en dat lag in lijn met de verstoorde verhoudingen. De andere coalitiepartijen bleven daarmee echter in het ongewisse en dat was foute boel. Zij kwamen in de rol van een partner die serieus vermoedt dat de ander vreemd gaat en dat konden PvdA, VVD en D66 niet over hun kant laten gaan.
Het lukte Kooiman en de coalitie niet meer tot elkaar te komen en sinds woensdagavond is hij - als gevolg van dat 'onomkeer geloofwaardigheidsprobleem' - geen wethouder meer. Politiek gezien heeft de coalitie daarmee wellicht gedaan wat ze moest doen, maar het beeld naar buiten is toch dat Kooiman zwaar wordt gestraft voor een flirt die gezien de voorgeschiedenis niet onbegrijpelijk is.
Het trieste resultaat is dat de relatie tussen coalitie en oppositie in zijn geheel bekoeld is geraakt en dat de vraag 'wie nu gediend is geweest met deze gang van zaken' waarschijnlijk ook nog een tijd onbeantwoord boven de markt blijft zweven.