'Niet verschuilen achter regels'
Hij begon in 1973 als bedrijfsleider bij zwembad Molenkoog en kwam in 1987 in dienst bij de gemeente. Lachend: 'Ik ging mee met de inboedel.' Recent zwaaide de 63-jarige Gert Pansier uit Den Burg af als sportambtenaar bij de gemeente.
Een man van 'ja, tenzij' en geen man van 'nee, want'. Zo typeerde Albert Hoven, voorzitter van de Texelse Sportraad, Gert Pansier op zijn afscheidsreceptie die recent op het gemeentehuis werd gehouden. Pansier was er ook de man niet naar om meteen met 'nee' of 'dat kan niet' aan te komen. Hij keek het liefst naar mogelijkheden en oplossingen wanneer hij zich over een verzoek boog. 'Je kunt beter binnen de bestaande kaders kijken wat er mogelijk is, dan je verschuilen achter regeltjes', vertelt Pansier. 'Daarbij moet je als ambtenaar wel de vrijheid en de ruimte hebben om te kunnen handelen en die ruimte pakte ik ook altijd om oplossingen te vinden. Als dan blijkt dat iets echt niet kan, dan kan het ook niet, maar dan kun je het uitleggen.'
Hij was 23 jaar toen hij in 1973 bedrijfsleider werd bij het zwembad aan de Slingerweg dat destijds eigendom was van de voormalige Recreatiestichting Texel (RST). Het betekende na twee jaar werken in Boskoop een terugkeer naar Texel voor Pansier die in 1956 op zijn zevende op het eiland kwam wonen. Zijn vader werd destijds benoemd tot hoofd algemene zaken van de gemeente. De jonge Pansier had interesse in sport en werd op zijn negende lid van SV Texel waar hij van zijn 17de tot zijn 35ste in het eerste elftal speelde. Liefst 350 competitieduels had hij op zijn naam staan toen hij in 1985 stopte. In 1990, 1991 en 1992 deed Pansier zich op sportief vlak gelden als drievoudig winnaar van de Wampex, samen met Albert Hoven, Andrew Albers en Hans Koorn.
In Boskoop was Pansier twee jaar instructeur in een zwembad. 'Veel geleerd, maar daarna kwam de kans weer naar Texel te gaan. Het leek me een beetje jong om op je 23ste al bedrijfsleider te worden, maar ik mocht het doen.' Jarenlang verzorgde hij zwemlessen en liet menig Texelaar afzwemmen. Intussen volgde Pansier opleidingen tot sportambtenaar aan onder meer de Bestuursacademie. 'Op een gegeven moment wilde ik verder. Dan moet je ook verder kijken dan het moment waarin je je bevindt. Dan moet je op tijd investeren in je toekomst, zodat je er klaar voor bent als er een rijdende trein voorbij komt waar je graag op wil springen.'
Die spreekwoordelijke trein reed in 1987 voorbij toen de gemeente zwembad Molenkoog overnam van de RST. Voorwaarde bij de overname was dat de bedrijfsleider meeging en zo kwam Pansier in dienst van de gemeente. Acht maanden later vertrok Ed Tuinhout als beleidsambtenaar sport en toenmalig afdelingshoofd Ger Praamstra vroeg aan Pansier of hij interesse had de functie over te nemen. 'Dat heb ik gedaan, waarna ik beheer, beleid en exploitatie van sportaccommodaties op Texel onder mijn hoede kreeg. Daar zat Molenkoog ook bij, dus ik bleef bij het zwembad betrokken.'
In 2005, toen bij één van de voorgaande reorganisaties op het gemeentehuis het directiemodel werd ingevoerd, werd hij teamleider op de afdeling Samenleving van het team Beleid en Beheer. In 2008, bij een volgende reorganisatie, werd hij teamleider Klantcontactcentrum en kreeg hij de receptie, de telefonie en de afdeling burgerzaken onder zijn hoede. 'Daar werkte ik met elf vrouwen en daar zijn op het gemeentehuis wat grappen over gemaakt. Maar ik heb vier zeer leuke jaren met hen gehad en het is ons in die tijd gelukt de kwaliteit van wat wij leverden naar een hoger plan te tillen.'
Hoewel niet meer op sport bleef Pansier bij zijn favoriete werkveld betrokken vanuit de Texelse Sportraad waar hij op persoonlijke titel in bleef zitten. 'Toen ik nog ambtenaar sport was, zat ik daar vanuit de gemeente in voor de ambtelijke ondersteuning.' Eind 2012 stond sportwethouder Hennie Huisman bij Pansier op de stoep met de vraag of hij zich, met het afscheid in zicht, nog een paar maanden volledig op de sport zou willen toeleggen. De gemeente had de organisatie van de slotmanifestatie van de Nationale Sportweek in huis gehaald en er moest veel worden geregeld. Pansier: 'Dat was voor mij een mooie gelegenheid om te eindigen in een vakgebied waarin ik ook was begonnen.'
De kritiek die er was op de slotmanifestatie liet Pansier niet onberoerd, met name de kritiek op de €65.000,- die de gemeenteraad op verzoek van het college opzij zette voor de organisatie. De kritiek was dat dat geld wel anders besteed had kunnen worden. Pansier: 'Bij zoiets moet je niet alleen kijken naar wat het kost, maar ook naar wat het oplevert. We hebben aan de sportweek veel contacten met sportbonden overgehouden en daarmee zijn we aan het bekijken of Texel voor hen wellicht een rol kan spelen. Zo zijn we nu bijvoorbeeld met de softbalbond aan het bekijken of zij spelers naar Texel kunnen laten komen om hier te gaan trainen.' De €65.000,- was uiteindelijk niet nodig voor de landelijke finale van de sportweek en ging terug in de algemene middelen.'Met behulp van andere inzet van het budget en sponsorgelden hebben we het allemaal binnen de begroting opgelost.'
Doordat zijn pensioen al in aantocht was, werd Pansier zelf niet direct geraakt door de huidige reorganisatieronde waarbij begin dit jaar vrijwel alle leidinggevenden op het gemeentehuis boventallig werden verklaard. Hij zag het proces zich echter wel voor zijn ogen voltrekken en verbaasde zich over de manier waarop het gebeurde. 'Als organisatie moet je zo nu en dan veranderen, dat gaat zo. Maar als je verandert, horen volgens mij mensen centraal te staan en is het proces van verandering daarin ondersteunend. Ik kreeg nu echter de indruk dat het proces leidend begon te worden. Het is voor iemand niet goed als je boventallig wordt verklaard, dat geeft onrust. En het is ook niet goed wanneer je aan de ene kant mensen boventallig verklaart en aan de andere kant extern mensen gaat inhuren om werk te verzetten. Kijk dan goed of je de kwaliteiten van de mensen die je boventallig hebt verklaard niet beter kunt benutten. Iedereen heeft kwaliteiten.'
Op het moment is het nieuwe managementteam, dat dit voorjaar werd samengesteld, bezig formatieplannen voor de toekomst op te stellen. Volgens Pansier worden mensen op het gemeentehuis daar beter bij betrokken dan bij het eerdere proces. 'Het is goed te zien hoe het nu gaat, maar het is jammer dat in de eerdere fase een stukje vertrouwen verloren is gegaan doordat meer het proces dan de mens centraal heeft gestaan.'
Hoewel met pensioen blijft Pansier zich vanuit zijn betrokkenheid graag met de sport bezighouden. Hij zit weer op persoonlijke titel in de Sportraad en wil ook graag een adviserende rol blijven innemen op sportgebied. 'Er komt een enerverende tijd aan waarin keuzes moeten worden gemaakt over Molenkoog en een eventuele nieuwe sporthal in Den Burg.' Wat een nieuwe sporthal betreft, zijn de speelweide van Molenkoog, een veld nabij Stayokay en de plek van de oude LTS als mogelijke locaties genoemd. Pansier hoopt dat de speelweide van Molenkoog ongemoeid blijft. 'Die plek hoort bij het zwembad en is mooi laagdrempelig. Je betaalt nog steeds sociale prijzen voor het bad waardoor je er veel Texelaars ziet, maar je hebt ook een groei van gasten die Molenkoog weten te vinden.'
Wat de exploitatie van een eventuele nieuwe sporthal betreft, zou Pansiers advies zijn nog eens goed na te denken over de vraag of het verstandig is met een commerciële partij in zee te gaan. Dat is een gedachtegang die al meermalen opgeld heeft gedaan. Pansier: 'Het achterland is klein hier en dat maakt het lastig om winst te maken. In den lande hebben we het inmiddels vaker gezien dat een commerciële partij een sportaccommodatie pakweg tien jaar beheert, vervolgens toch teveel verlies draait en de accommodatie teruggeeft aan de gemeente. Met een beetje pech is er dan weinig aan onderhoud gedaan en heb je alsnog veel kosten om dat in te halen. Of de verliezen worden gedekt met duurdere toegangskaartjes of de kans bestaat dat de kwaliteit omlaag gaat.'
Pansier wil zich de komende tijd eveneens meer bezighouden met de betekenis van evenementen voor Texel. 'Die zijn veelal goed voor de economie van het eiland, maar daar zijn we ons niet altijd even bewust van. Een evenement, en dan niet alleen sportevenementen, leidt tot overnachtingen en vaak ook de nodige bestedingen op het eiland. We willen in gesprek met ondernemers en het Texels Ondernemers Platform om te zien hoe we krachten kunnen bundelen. We kunnen kijken hoe we evenementen wellicht nog beter kunnen vermarkten aan de overkant, maar ook hoe we het organiseren en regelen van een evenement leuk kunnen houden voor vrijwilligers op het eiland.' Dat laatste komt onder meer voort uit de vele eisen die de gemeente op basis van de evenementenvergunning kan stellen. Pansier: 'Die vergunning is aardig dichtgetimmerd, maar dat is met name het gevolg van excessen die zich in het verleden aan de overkant hebben voorgedaan.' Hij benadrukt dat een balans tussen evenementen, natuur, rust en ruimte permanent voor ogen moet blijven staan. 'Dat zijn kernwaarden van het eiland en daar moet rekening mee worden gehouden. Maar het zou goed zijn als we de economische betekenis van evenementen voor het eiland onderkennen en daar meer op inspelen. En dan moet je volgens mij ook weer niet alleen kijken naar de kosten, maar ook naar de opbrengst. Neem bijvoorbeeld de plannen voor de mountainbikeroute van 100 kilometer over het eiland. Stel dat er 300.000 mountainbikers in Nederland zijn en dat tien procent van hen naar Texel komt voor die route. Dat is 30.000 mensen en die nemen ook weer mensen mee en doen bestedingen op het eiland. Daar moet je naar kijken en niet alleen naar een investering van €160.000,- voor dat pad. De kost gaat nog altijd voor de baat uit.'
Bij zijn afscheid kreeg Pansier voor de grap een geranium cadeau. De kans dat hij daadwerkelijk achter de geraniums verdwijnt, acht hij niet zo groot. 'Er is zat te doen en we hebben ook geregeld de kleinkinderen onder onze hoede.'
Jeroen van Hattum
