Veel indrukken voor bezoek uit Moldavië
De stichting Hulp Oost-Europa Texel kreeg deze week bezoek van Liudmila uit Moldavië, die al enige jaren fungeert als contactpersoon en liaison. De goederen die op het eiland worden ingezameld, worden door haar verdeeld.
Vergezeld van haar Engels sprekende dochter Ilona werkte Liudmila (liever geen achternaam) een druk programma af. Ze sprak op bijeenkomsten en gaf informatie over haar werk, maar vond tussendoor ook tijd om rond te kijken.
'Jullie hebben hier zulke frisse lucht', merkt Liudmila op. 'We slapen hier daardoor veel beter dan thuis.' Thuis is in dit geval Chisinau, de hoofdstad van het in 1991 onafhankelijk geworden Moldavië, dat ligt ingeklemd tussen Roemenië in het westen en Oekraïne in het oosten. Moldavië geldt als een van de armste landen van Europa. Van de ruim vier miljoen inwoners (in een land iets groter dan Nederland) leeft driekwart onder de armoedegrens. De gevolgen hiervan (arbeidsmigratie, drankgebruik en vrouwenhandel) laten zich raden. Door tussenkomst van de stichting Hulp Oost-Europa Texel kan Liudmila het leven van sommigen verlichten. Zo organiseert ze al enkele jaren een voedselpakkettenactie in een opvanghuis voor bejaarden en gehandicapten en verzorgt ze af en toe een maaltijd. 'Dit werk is niet mogelijk zonder de hulp van Texel', maakt ze onder veel dankzegging duidelijk. Dankbaar, maar tevens strijdbaar, ondergaat ze de vele indrukken van haar buitenlandse reis, die dankzij inspanningen van de penningmeester van de stichting, die al vele jaren naar Moldavië reist, tot stand is gekomen. 'Een heel geregel', weet Ria van der Vis van de stichting, 'niet zozeer financieel, vooral ook administratief.' Zo moesten de Moldaviërs in verband met het verkrijgen van een visum officieel door de stichting worden uitgenodigd. Maar het is gelukt en vrijwel synchroon vertaald door dochter Ilona volgt Liudmila met grote interesse het verhaal van Martijn de Veij tijdens een rondleiding door de fabriek van Texeler. 'Bij iedere zending naar Moldavië gaan er dekbedden mee', vertelt Ria Groenhof van de stichting. 'In balen geperst, zodat ze zo min mogelijk ruimte innnemen.' Dekens en dekbedden zijn bijzonder welkom in Moldavië, dat een landklimaat heeft en hete zomers paart aan koude winters. Liudmila's oog wordt dan ook direct getroffen door de met schapenwol gevoerde pantoffels. 'Goed voor mensen met bevroren benen', meent ze. In de fabriek volgt ze met interesse het fabricageproces. Hoogtepunt in het tiendaagse bezoek was het benefietdiner dat woensdagavond in De Schakel werd gehouden. Verzorgd door Monica's Keuken en vrijwel geheel gesponsord , spreekt Van der Vis van 'een heel bijzondere ervaring'. De 46 aanwezigen - 'het was tot de laatste stoel bezet' - steunden met hun aanwezigheid het werk van de stichting, dat nog altijd nodig is. Daarover liet ook Liudmila geen twijfel bestaan. 'Ik kan alleen maar werken dankzij de hulp van Texel', kon ze niet nalaten steeds weer te benadrukken. In Chisinau kan ze rekenen op een netwerk van vrijwilligers (waaronder ook haar eigen familie), zodat alle geld en goederen op de bestemde plaats komen en er niets aan de strijkstok blijft hangen. Begin oktober vertrekt weer een transport met hulpgoederen. Met de winter in aantocht is er vooral veel vraag naar draagbare kleding. En er zullen ook weer dekbedden bij zijn, die Liudmila nu met eigen ogen heeft zien maken.