'Fantastisch om met
kinderen te werken'
Tegenwoordig is het meer regel dan uitzondering dat peuters naar de peuterspeelzaal en/of kinderopvang gaan. Maar er was een tijd dat dit niet vanzelfsprekend was. Ria Buisman van de Buitelboet stond mede aan de basis van de kinderopvang. 'Het maakte mogelijk dat moeders konden werken.' Na 26 jaar zwaait ze vandaag af.
Ria Buisman die inmiddels 26 jaar in de kinderopvang werkt en vandaag afzwaait. 'Eigenlijk ben ik er ingerold. Als moeder bracht ik mijn kind naar de peuterspeelzaal in Oudeschild, waar Ria Visch de leiding had. Vanuit de peuterspeelzaal de Kooterkeet is het kinderdagverblijf gestart. Het kinderdagverblijf begon met één kind. Ik hielp als vrijwilliger mee. Ouders kregen behoefte om hun kind langer onder te brengen, zodat ze konden werken. Ik hielp vrijwillig mee. Op een gegeven moment had ik één kind in de peuterspeelzaal en eentje in de kinderopvang. Er kwamen meer kinderen, maar subsidie was er niet. Toen de kleuterschool op ging in de basisschool kwam er ruimte vrij en kreeg de kinderopvang een eigen lokaal. Steeds meer ouders maakten er gebruik van, maar er werd in de beginjaren wel op een bepaalde manier naar gekeken. 'Breng je je kind naar de dump', zeiden ze op verjaardagen. Mensen moesten er aan wennen, maar uiteindelijk maakten steeds meer ouders er gebruik van. Lange tijd kregen we geen subsidie. Met name Ria heeft daar hard voor geknokt en uiteindelijk kwam het er toch. Met wel de voorwaarde dat de kinderopvang centraal in Den Burg kwam, in de Buitelboet. Toen we als leidster werden betaald, heb ik gezegd: Dan wil ik ook mijn papieren halen. Ria bleef als peuterleidster werken in Oudeschild, totdat ze een telefoontje kreeg van een oud-collega, die vroeg of ze naar de kinderopvang in Den Burg kwam. 'Ik heb er best wel even over moeten nadenken, maar heb er geen moment spijt van gehad. Ik vind het fantastisch om met kinderen te werken. Als oud-peuterleidster ligt daar nog wel haar hart. 'Kinderen van twee tot vier jaar. Die zijn zó puur. Het bieden van veiligheid, geborgenheid en de structuur die kinderen nodig hebben om zich onbezorgd en ongestoord te kunnen ontwikkelen. Een kind moet gewoon kind kunnen zijn, zonder zich bewust te zijn van de ''boze buitenwereld''. Als het verdrietig is of boos, dan is dat prima. Dan zijn ze zichzelf. Elk kind heeft een eigen karakter, dat zit er al vroeg in. Als leidster speel je daarop in, door te kijken en te luisteren. Dat heeft mij altijd gefascineerd. De juiste vorm en veiligheid bieden, dat ze altijd bij je terecht kunnen. Wij nemen een klein deel van de opvoeding over. Belangrijk is om goed naar het kind te kijken en te luisteren. Veel observeren. Dat gaat eigenlijk automatisch, je kijkt altijd. We hebben een goed opgeleid team en als er zorgen zijn, dan kunnen we dat met elkaar bespreken. Vanuit de stichting (Stichting Kinderopvang Den Helder-Texel) krijgen we goede ondersteuning. Het is een grote, goede organisatie waar veel aan bijscholing wordt gedaan en je een beroep kunt doen op pedagogische ondersteuning. In de naam staat Den Helder wel vooraan, maar De Buitelboet is heel Texels. Hier werken allemaal Texelaars en je voelt de Texelse mentaliteit. We hebben een fantastisch team.' En na 26 jaar dan nu het afscheid. 'Ik heb altijd gezegd: als kinderen mij oma gaan noemen, dan stop ik er mee.' Zijn kinderen in al die jaren veranderd? 'In wezen niet. Maar met Sinterklaas hadden ze zo'n tekenbord dat je weer kunt wissen cadeau gekregen. Ik heb een kleinkind in de groep en dat zei: Ohhh, een tablet.'