wat ik zeggen wou
MTB-pad
Ronkend zegt het college van b en w: 'De MTB-route zal een stimulans zijn voor het toerisme en de economie'. Een groot gedeelte van het pad gaat over terrein van Staatsbosbeheer en dus door het nationaal park Duinen van Texel, dat als kernwaarden heeft Rust, Ruimte en Regeneratie (R, R en R) van flora en fauna. Het park vormt tevens één van de kernwaarden van Texel. Ongetwijfeld zult u als nietsvermoedende wandelaar, genietend van de unieke waarde van het park, wel eens de schrik van uw leven hebben gehad als u door één of meerdere crossfietsers van het pad wordt geschreeuwd. Deze 'sporters' hebben slechts oog voor hun voorwiel met grof profiel, dat zo snel mogelijk sporen trekt in de natuurlijke omgeving. Door gebrek aan spatborden blijft de wandelaar in het stof achter. Het gemeentebestuur hoopt jaarlijks 10 procent van de 300.000 crossers in Nederland te trekken. Deze vorm van recreatie staat haaks op de natuurgerichte recreatie waar het nationaal park voor staat en waar juist vele toeristen voor komen. Denk eens aan de honderden Gastheren (vrijwillige particulieren en Texelse ondernemers), die zich inzetten om grote groepen Texelaars en toeristen te laten genieten van R, R en R in het nationaal park.
Laat de politiek en het bedrijfsleven nog eens nadenken of een dergelijk crosspad wel zo verstandig is en of er geen sprake is van korte-termijnvisie en enkel economisch gewin. Hoeveel natuurgerichte toeristen jaag je er mee weg?
Paul Kraaijenhagen
Tussenboot
In juni was ik een heerlijk weekje op Beach Park Texel, de terugreis was verschrikkelijk. Ongeveer 10.20 uur stapte ik in de bus. Die loopt onderweg onverantwoord vol, als er een noodstop gemaakt wordt, vliegen mensen en koffers door de bus. Bij de boot staan we in de file. De boot is weg, dus 25 minuten vertraging. De buschauffeur maakt excuses.... Ik neem de tussenboot en in Den Helder staan we met heel veel mensen in de stromende regen te wachten op de bus. Die komt na 25 minuten, wordt volgeprakt met mensen van twee overtochten en wederom worden we op een onverantwoorde manier vervoerd naar het station. Daar hebben we weer een wachttijd van zo'n 25 minuten, de trein staat wel klaar dus ik kan binnen zitten met warme koffie. Door en door koud en met natte kleding, kraag op want bijkomen duurt even. De treinreis gaat goed tot Leiden, daar hoor ik dat ik beter via Amsterdam en Utrecht kan gaan want na Den Haag rijden geen treinen. Eigenwijs als ik ben, stap toch in de boemel naar Den Haag en stap uit bij de Randstadrail die mij sjokkend langs zo ongeveer 35 haltes met overstap, in Spijkenisse brengt. Om half 5 stap ik in de lift op Spijkenisse centrum. Gelijk met een echtpaar dat me vertelt dat ze om 8 uur in de bus waren gestapt op Lesbos…. Dus twee uur eerder dan ik van Texel. Om 5 uur stap ik mijn huis binnen; ik was een weekje weg... oef. Is er nog wat te eten? Nee, de hond in de pot. Het was een heel gezellige week, wanneer mag ik weer?
Zorg alstublieft voor vervoer dat aansluit op de tussenboot. Zo is het niet te doen en levensgevaarlijk, het is een wonder dat er geen ongelukken gebeurd zijn. Dus doe uw best -voor uw broodwinning, want dat is het toch?
W.R. van der Hoek,
Spijkenisse