Sjef Boom achter de vistafel op het HavenVIStijn.  Er liggen circa honderd verschillende soorten vis.
Sjef Boom achter de vistafel op het HavenVIStijn. Er liggen circa honderd verschillende soorten vis. foto: Ben Witte

'Mensen geboeid door al die soorten vis'

Over vis en visserij doen veel verhalen de ronde. Maar hoe zit het echt? 'Mensen hebben vaak geen idee', vertelt Sjef Boom. Zaterdag staat de oud-visserman uit Oudeschild op het HavenVIStijn achter de vistafel om jong en oud bij te praten.

Samen met Arco Vonk van de TX3 en bioloog Gerrit Rink geeft hij tekst en uitleg over circa honderd verschillende soorten vis. Gevangen door Texelse vissers in de Noordzee, de Waddenzee, maar ook verder weg. 'Gerrit komt voor onderzoek voor Imares nog wel eens op oceaanschepen en komt dan met diepzeevissen terug. Die gaan de vriezer in en zaterdag liggen ze op tafel.' Naast de enorme heilbot van 1.40 meter die de TX5 in de netten kreeg.

Als schipper op de olieboot die de kotters van brandstof voorziet, maakt Sjef Boom geregeld een praatje met de vissers. 'Je denkt toch wel aan me', zegt hij dan. Want als er op zee op de band wat bijzonders voorbij komt, is het wel de bedoeling dat het apart wordt gehouden en aan land gebracht. De mannen hebben goed hun best gedaan. 'Zaterdag ligt de tafel helemaal vol.' Boom vertelt hoe hij vorige week een telefoontje kreeg van een visser. 'Hij had een bijzondere vis in de netten, maar wel van een beschermde soort. Wat hij er mee moest? Ik zei dat hij hem toch maar mee moest nemen.'

Vis en de visserij is Sjef Boom met de paplepel ingegoten. Telg uit een grote vissersfamilie, die ooit voer met de TX88, TX66, TX77 en de TX99. In 1979 begon Sjef voor zichzelf en verdiende in zijn gemengd bedrijf zijn brood met de vangst van garnalen, tong en schol. Tot drie jaar geleden was hij actief als visser, sindsdien vaart hij op de olieboot en een paar dagen in de week met rondvaartschip TX20 Orion. 'Eerst zeehonden bekijken en dan laten we onder Wieringen de trap zakken en gaan we het Wad op. Eerst zien mensen een kale zandbank, maar als we er een tijdje rondstappen, wat in het zand wroeten en ze zien wat er onder de oppervlakte allemaal leeft, dan gaat er een wereld voor ze open. Als we dat rondje hebben gemaakt, dan snappen ze waarom het Wad zo uniek is en dat het op de Werelderfgoedlijst staat.'

Met verhalen over het Wad, de vis, schelpdieren, wormen en nu en dan een kwinkslag weet hij zijn gehoor te boeien. Ook zaterdag achter de vistafel. Hij voelt zich een ambassadeur voor de visserij. 'Het beeld dat mensen van de visserij hebben strookt niet altijd met de werkelijkheid. Ze worden beïnvloed door de media en die bericht vaak eenzijdig. Wij staan er om de vis en de visserij te promoten. Om te vertellen dat kotters die in mijn tijd veertig ton gasolie per week verstookten, nu nog maar vijftien ton gebruiken. Dat zou ik toen nooit voor mogelijk hebben gehouden. Maar dankzij de Sumwing, een Texelse vinding, en de pulskor wordt veel bespaard. En blijft de vis in betere conditie en wordt minder ondermaatse vis boven water gehaald. Als we dat verhaal vertellen kijken mensen heel anders naar de vis. Soms raken ze er zelfs door gefascineerd. Het is me eens opgevallen dat dezelfde bezoeker die ik om 13.00 uur bij de vistafel zag staan, er toen we om 17.00 uur stopten ook stond. Arco en Gerrit hebben dat ook. Mensen raken geboeid door al die soorten vis en de verhalen. We hopen natuurlijk ook dat ze meer schol, tong, wijting, garnalen en andere vis die we hier vangen gaan eten.'

Behalve de vistafel is er veel meer te zien en te beleven op het HavenVIStijn. Meer daarover in het programma.