Zeegras keert terug
Het zeegras, dat eens van groot belang was voor de economie van Texel, maar dat verdween na de aanleg van de Afsluitdijk, is bezig terug te keren in de Waddenzee.
Het belang van zeegras voor de Texelse economie kan niet snel overschat worden. Hoewel de prijzen sterk fluctueerden door vraag en aanbod. leverde in 1884 honderd kilo zeegras tien tot twaalf gulden op. Dat wil zeggen, als het gemaaid was. Als het was opgevist, lagen de prijzen aanzienlijk lager. En al in 1870 schreef Koning en Co. in voor de levering van 10.000 kilo zeegras aan de Koninklijke Marine, voor ƒ12,24 per honderd kilo. Dus hoewel de vraag naar zeegras tegen die tijd al minder was, betekende het verdwijnen ervan in het eerste kwart van de twintigste eeuw een kleine economische ramp. Ten tijde van de aanleg van de Afsluitdijk verdween het zeegras ten gevolge van een schimmelziekte. Door het afsluiten van de Zuiderzee werd het water bovendien zouter en te troebel. Nu het water de laatste jaren weer wat minder zout wordt - doordat er meer wordt gespuid dan vroeger - en ook steeds helderder, lijken de omstandigheden geschikt om aan een terugkeer te werken. Twee jaar lang is er zeegras uitgeplant en het zaad ervan lijkt aangeslagen. In het kader van de Werelderfgoedweken wordt zondag 25 augustus bij Wieringen een excursie langs de zeegrasvelden gehouden.