Wat ik zeggen wou
Vertrouwen
Terug van vakantie lees je in sneltreinvaart de Texelse Courant door. En dan schijnt de Texelaars gevraagd te zijn naar hun vertrouwen in de politiek. Met als resultaat: drie maal zoveel hebben er geen vertrouwen in als wel. Best iets om van te schrikken, vooral als je er als raadslid net voor de vakantie meer dan driehonderd uur leeswerk en informatie op hebt zitten om tot een goede afweging te komen, alleen al voor het Bestemmingsplan Buitengebied. Vooropgesteld: ik ben een trage lezer. Maar een voorzichtige vragenronde leverde op, dat de meesten er ongeveer evenveel tijd in hebben gestoken. Alleen al voor dit punt. Ter vergoeilijking zou ik natuurlijk kunnen zeggen dat er minder dan 300 mensen een (digitale) mening hebben gegeven; misschien net het groepje dat overal wantrouwen in heeft. Of ik zou kunnen opperen dat peilers met de term 'bestuurders en gemeenteraad' wel erg veel over één kam scheren. Niets wordt daarbij gezegd over dat in het duale stelsel de één (gemeenteraad) probeert te controleren of wordt uitgevoerd wat is besloten (college) en ook dat is al een hele klus. Nog moeilijker is het als een raadslid wat moet vinden van een ambtenaar, waarvoor de wethouder verantwoordelijk is.
Er komen nog wat gevoelens en gedachten bij me boven. Als men zo weinig vertrouwen heeft in de gemeenteraad, waarom hebben dan de 'goeien' niet het lef om naar voren te komen en zich verkiesbaar te stellen? Wie moet er straks opdrachten geven aan het meer met elkaar samen optrekken van de gemeenten in de Kop van Noord-Holland? En laten we het daarbij, of zijn die vier gemeenten binnen afzienbare tijd aan het versmelten tot één grotere, sterkere gemeente in de Noordkop? Maar wie willen we dat dan laten doen als we geen vertrouwen hebben in de mensen die nu het lef hebben om hun nek uit te steken? Via de 'borreltafel' worden vaak zoveel fictie, veronderstellingen en verdraaide feiten door elkaar gevlochten dat een touw ontstaat waarmee niet te knopen valt. Een groot probleem lijkt me dat er voor de doorsnee belangstellende heel moeilijk vat te krijgen is op de processen die spelen. Ook in de media wordt daar steeds minder plek voor ingeruimd. Aan de andere kant is het ook zo dat de meeste critici zich op informatieronden zelden laten zien en dat er slechts enkelen zijn die raadsfracties aanspreken op standpunten of vragen stellen. Zeker in een tijd waarin we met z'n allen, in het kader van 'bestuurlijke schaalvergroting' eigenlijk de koppen bij elkaar moeten steken, om te bedenken hoe we Texel kunnen en willen zien in het licht van de veranderende toekomst.
In ieder geval, democraat als ik ben, wacht ik vanaf nu op die 70 procent van de 280 stemmers om er samen wat beters van te maken. De stoel achter de PC plakt toch zeker niet?
Jaap Vlaming,
sinds ca. acht maanden (weer) raadslid voor GroenLinks Texel.
'Echt op sien Tessels'
We waren als 'Echt op sien Tessels' heel blij met jullie stukje en de foto's in de Tesselaar van dinsdag 30 juli. Het was dan ook een bijzondere uitvoering bij Oosterend Present. Toch een paar opmerkingen: de 'Tussedeurtjes' waren alleen van Harry en de naam van de uitvoering van onze dialectgroep is toch echt 'Echt op sien Tessels'.
Organisatie 'Echt op sien Tessels'
Dialectgroep Historische Vereniging Texel.
Ina Schrama, ElkoVermeulen, Gerard Kuip
Een verslag van de groep zelf, een 'stukkie foor de aardigheid', is te lezen op pagina 9 van deze krant.