Ongezouten
Kraken
Ik kan er niet van slapen. 'Wachtlijst Woontij voorbij de duizend', kopt de krant. En dat terwijl onze kinderen zich net hebben ingeschreven. Ik was in gedachten al afscheid aan het nemen. Een boekenkast vol lectuur over het Lege Nest Syndroom heb ik. Nou, vergeet het maar. Meer dan duizend gezinnen gaan voor. Mijn nest wordt nooit leeg, dat wordt alleen maar voller. En vuiler. Als we nu eens stellen dat het gemiddelde gezin uit 2,5 persoon bestaat, dan betekent dit dat 2.500 Texelaars wachten op woonruimte. Dat is 20 procent van de totale eilandbevolking. Twintig procent! En stel nu eens dat er per jaar 50 gezinnen aan woonruimte worden geholpen. Dan moeten mijn kids twintig jaar wachten. Ze kunnen zich beter gelijk in laten schrijven voor het bejaardenhuis. En als ze daarin komen, heb ik allang het loodje gelegd. In de krant staat een rubriekje 'Geslaagd'. Daarin staan vol trots mensen afgebeeld die een prachtig diploma hebben behaald. Hulde. Maar ze kunnen beter foto's plaatsen als men erin geslaagd is een woning te bemachtigen. Da's pas een prestatie van jewelste. Annie mag natuurlijk niet oproepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid. Maar is kraken geen idee? Immers, na actie volgt reactie dus de antikraakbeweging. En daar willen onze kinderen zich wel voor inzetten. Antikraak, prachtig toch? Dan gaan ze met gevaar voor eigen leven zo'n rietgedekte bungalow, inclusief yaccuzzi, sauna en solarium bewaken. Daar hebben we er wel duizend van leeg staan op het eiland. 'Ben je op vakantie geweest, je hebt zo'n lekker kleurtje?' 'Nee, we doen aan antikraak, vandaar.' De woningmarkt zit op slot, zo zeggen de deskundigen. Dat zal wel, denkt Annie, maar geef dan die sleutels aan de antikrakers. Dan openen alle deuren zich. Van die huisjes die veelal door snelle jongetjes worden aangekocht, als investeringsspeeltje buiten de financiële waakhond AFM om. Van die blingbling en blabla figuren. Kom op jongelui, ga alle parken langs met folders. Hang de supermarkten vol. Profileer je als de beste antikraker van het eiland. Manlief vult toch ook zijn zakken met z'n mollenbestrijdingsdienst. En als men dan zegt dat er geen mol te bekennen valt, zegt hij: 'Zie je wel dat het helpt?' Dus ook als er geen kraker op Texel rondloopt: jullie gaan gewoon de boel bewaken. Klaar uit. Alles beter dan emigreren naar Den Helder.
Annie@texelsecourant.nl