Afbeelding
Foto: Gerard Timmerman

mislukte poging

Wat mij al een tijdje opvalt en waar ik graag iets over kwijt wil, is het feit dat sommige dieren (de fazant) vreselijk suïcidaal uit de hoek kunnen komen. Letterlijk 'uit de hoek komen'. Ik zal verwoorden wat ik bedoel. Op een mooie woensdag middag ben ik aan het fietsen. Voor het gemak is de weg waarop ik fiets de Mienterglop. Een stille weg die achter ons huis loopt met veel natuur. Ik fiets daar vaak en het fenomeen: 'suïcidaal dier', komt hier ook vaak voor. Goed, die mooie woensdag middag. Ik fiets niets vermoedend - mét of zonder muziek, dat is niet zo van belang - over de weg. Ineens, vanuit het niks, zie ik plotseling een fazant op de hoek van de weg staan, helemaal alleen. Ik zie hem staan, en hij ziet mij fietsen. Wanneer ik het beest nader gaat hij steeds meer staan trappelen. Dan gebeurt het: het moment waar het allemaal om draait in dit verhaal. De fazant rent als een gek de weg op, recht op mijn fiets af! Vanaf dat moment gaat het allemaal heel snel. Ik trap op de rem, wijk uit, val van de fiets (ik maak het iets erger dan het was, in werkelijkheid kon ik gewoon nog makkelijk remmen). Drama, drama. Wanneer ik een beetje van de schrik bekomen ben kijk ik op om te kijken of de fazant het net zo erg heeft als ik, en of hij aangereden is. Op dat moment zie ik tot mijn grote ergernis dat de desbetreffende fazant gewoon aan de andere kant van de weg in het gras staat. Heel kalm te pikken alsof er nooit iets gebeurt is. Het vreselijke beest. Laat het niet in hem opkomen om nog eens over te willen steken, want dan gaat misschien de fazanten populatie wél achteruit. Met één, om precies te zijn. Nee dat is niet waar, dat zou ik niet durven. Nadat ik vervolgens weer op de fiets gestapt ben en ben doorgefietst krijg ik bijna een beetje medelijden met de fazant. Wie weet hoe lang de fazant al met deze nare gedachten rondliep. Nu moet hij weer een andere bestuurder kiezen om voor te rennen en lastig te vallen. Maar op deze woensdag middag gelukkig mocht ik hem sparen. Helaas ligt het percentage suïcidale fazanten erg hoog, want dit is me vaker gebeurd. Misschien moeten we hier op Texel toch maar een kliniek voor depressieve fazanten gaan openen..

Katja Schraag