ONGEZOUTEN
Stenen
Koortsachtige vergadering ten Gemeentehuize. Het enige agendapunt is het logo voor het TexelVignet 2014. Alhoewel, het enige punt, je moet natuurlijk wel drie uur kunnen declareren. Dus ziet de agenda er als volgt uit: Opening; Mededelingen; Verslag vorige vergadering: a) inhoudelijk, b) naar aanleiding van. Dan volgen de Ingekomen Stukken; TexelVignet 2014; Wat verder ter tafel komt; Datum volgende vergadering; Rondvraag; Sluiting. Ik zei het al: één agendapunt. Na achtereenvolgens de reiger en de dolfijn, wordt nu – in het kader van de bedreigde diersoorten – voorgesteld een garnaal op het logo te zetten. Tegenstanders werpen op dat een garnaal een negatief imago heeft en doet denken aan drugs. Immers: 'Stoont als een garnaal', Van Kooten en De Bie, 1975. Anderen oreren dat niet zozeer de garnaal zélf een bedreigde diersoort is, alswel degenen die ze vangen. Die zien dus liever een visser op het logo. Uiteindelijk wordt gekozen voor een huis. Een huis, van steen. Als uiting van een bedreiging. Voor alles en iedereen die het beste met Texel voorheeft. Texel, dat langzamerhand zucht onder de druk van funderingen die ongefundeerd uit de grond worden gestampt. Overal wordt gebouwd, verbouwd, uitgebreid, ingespeeld op de toerist die uiteindelijk een deurtje verder gaat. Zelfs de meest eenvoudige bed & breakfast doet mee. Want om van vijf naar zes bedden te komen, moet de bezemkast verbouwd worden. Verder wordt – als gevolg van slepende affaires – naar hartenlust, onder het mom van een economisch vooruitziende blik, gewerkt aan de totstandkoming van spooksteden. Waar veertig weken per jaar geen barst te beleven valt. Campings met tenten, u weet wel, die dingen waar je haringen (geen echte) voor nodig hebt, verdwijnen wegens vermeende weersafhankelijk-onzekere factoren. Daar komen dus recreatiehuizen voor terug. Van steen. Daar is van de winter geen konijn meer te bekennen. Laat staan een hond. Vroeger werd kamperen omschreven als het hele jaar kromliggen om twee weken krom te kunnen liggen. Nu moet je het hele jaar sparen om één week in een stenen huis te zitten met allerlei toeters en bellen. Waar je een week nodig hebt om alle gebruiksaanwijzingen te lezen. Waarna je er vervolgens achter komt, dat je er niks aan hebt. En intussen moet de jeugd achteraan sluiten in de rij wachtenden bij Woontij. Als nummer duizend-zoveel. Heb ik nu te veel garnalen gegeten? Is Annie aan het hallucineren? Voorlopig is de volgende cursus Creatief Texels Handjeklappen weer volgeboekt.
Annie@texelsecourant.nl