Jan Dogger achter de notaristafel, waar veel zaken zijn besproken.
Jan Dogger achter de notaristafel, waar veel zaken zijn besproken. Foto: Pip Barnard

Jan Dogger verlaat notariskantoor

De open plek die hij achterlaat, wordt voorlopig niet opgevuld, maar het vertrek van Jan Dogger als notaris - per 1 juli - heeft niet te maken met het economisch getij. 'Deze datum heb ik al een paar jaar geleden vastgesteld. Ik wilde niet tot mijn 65ste doorgaan.'

Vrijwel iedereen krijgt in zijn leven wel met de notaris te maken. Bij aan- of verkoop van vastgoed, bij rouw en trouw of bij verenigings- of stichtingwerk. Aan de tafel waaraan Jan Dogger zijn laatste interview als notaris geeft, zijn dan ook al de nodige zaken gepasseerd en emotionele gesprekken gevoerd. De tafel blijft, de notaris vertrekt.

Eigenlijk lag het helemaal niet zo voor de hand dat de uit Oudeschild afkomstige Dogger in het notariaat zou belanden. Na de Thijsseschool volgde hij een opleiding HBS-B om vervolgens Weg- en Waterbouw te studeren aan de HTS in Haarlem. 'Maar dat heeft maar een paar maanden geduurd', vertelt hij. 'Ik kreeg last van heimwee en de studie bleek niet zo'n goede keus.' Terug op het eiland wees zijn moeder hem op een vacature bij het notariskantoor van notaris Van Wijland. Daar raakte hij 'als een soort jongste bediende' geïnteresseerd in het werk, zodat een rechtenstudie in Amsterdam een logisch vervolg leek. 'Dat was het dichtst bij, zodat ik ieder weekend naar huis kon.' Dogger raakte aan het werk bij Kingma in Den Helder en Stibbe in Amsterdam, maar het eiland bleef trekken. 'Dus toen er ruimte kwam in dit kantoor, inmiddels geleid door notaris Boswijk, hoefde ik daar niet over na te denken. Ik zou kruipend zijn teruggekomen.'

Met zijn komst naar Texel leek de toekomst uitgestippeld, maar zowel het kantoor - dat in 1884 werd gesticht door notaris Dikkers - als de medewerkers kregen een gevoelige slag te verwerken bij het overlijden van Gerard Zijm, in 1993. De dan 42-jarige Zijm, die bezweek aan de gevolgen van een auto-ongeluk op de Oosterenderweg, was als notarieel medewerker de spil van het kantoor. Zijn plaats werd ingenomen door mr. Hendricus Kooi, die als kandidaat-notaris terugkeerde naar Texel en die in november 1997 associeerde met Dogger. Vanaf dat moment telde Texel twee notarissen, wat een gevolg was van de verhoogde werkdruk. 'Er is hier altijd veel werk geweest en de notaris moet dan ook van alle markten thuis zijn. Op andere plaatsen werk je veel meer specialistisch op een bepaald gebied, maar als notaris op Texel krijg je met alle facetten van het werk te maken.' Door het toenemend toerisme en de daarmee samenhangende ondernemingszin kon het eiland eind jaren negentig niet langer als een doorsnee-gemeente van 13.000 inwoners worden gezien, waar men genoeg had aan één notaris. De laatste jaren is dit op de golven van het economisch getij weer veranderd en de plek die openvalt na het vertrek van Dogger, die per 1 juli met pensioen is, wordt niet opgevuld. Voorlopig gaat het eiland verder met één notaris, mr. Marjon Hoogerheide. 'Dat komt overigens toevallig zo uit, want ik heb de datum voor mijn vertrek al een paar jaar geleden vastgesteld. Ik wilde niet tot mijn 65ste doorgaan en vond 1 juli 2013 wel een mooie datum.' Dogger zal zich na zijn pensionering niet vervelen. 'Het notariaat heeft misschien een stoffig imago, maar dat is zeker niet terecht. Het is een dynamisch beroep, waar je voortdurend bij moet blijven en op de hoogte moet zijn van toekomstige veranderingen in de wet. Het ligt voor de hand dat ik de ontwikkelingen blijf volgen; daar krijg ik nu alleen maar meer tijd voor.' Studeren ligt Dogger na aan het hart, dat blijkt ook uit het enthousiasme waarmee hij vertelt over de verplichte bijscholing, die onderdeel uitmaakte van zijn werkzame leven.

'Wat je ook wat dat betreft niet moet vergeten, is het thuisfront', drukt hij me nog op het hart. 'Zowel Rita als de jongens hebben moeten leven met een man en vader die altijd aan het werk was en dat zal niet altijd eenvoudig zijn geweest.' Doordat het passeren van de aktes en de gesprekken met cliënten tijdens kantooruren plaats vonden, moest het voorbereiden van de aktes en het verzamelen van gegevens op andere tijden, veelal 's avonds, gebeuren. Net als de bijscholing dus. Naast het lezen zal Dogger zich de komende tijd bezig houden met zijn sport. 'En reizen, dat doen we ook graag. En we hebben een strandhuisje, dus daar zullen we nu ook vaker te vinden zijn.' Of hij niet bang is dat hij al snel gestrikt zal worden voor een of ander bestuur? Een oudnotaris in de gelederen zou veel verenigingen tenslotte goed van pas kunnen komen. 'Dat wacht ik maar af, voorlopig zit het er niet in. Ik ga eerst een jaartje niets doen.'