ONGEZOUTEN
Ajax
Dat is toch wel een nadeel. Van het mooie weer. Dat je verplicht naar al die buurtbarbecues moet. Vreselijk. Dat haantjesgedrag van die kerels, zodra ze een vleestang in hun knuisten hebben. Schortje voor, biertje in de ene hand, worst in de andere, verstand op nul. De hele wijk is bezwangerd van de spiritusdampen. Ja, die witte blokjes doen het goed. De rookwolken doen vermoeden dat er een lokale vuurwerkramp is uitgebroken. Een heksenverbranding is er niets bij. En tegenwoordig hebben ze allemaal zo'n groen ei. Prachtig, zo'n apparaat dat alles kan. Alleen jammer dat de hobbykok ter plaatse nog geen ei kan bakken. En maar pochen over de onbeperkte mogelijkheden, terwijl intussen de speklapjes liggen te spetteren, de hamburgers naar adem happen en de braadworsten bruisend branden. Levensgevaarlijk. Je krijgt gewoon medelijden met dat vlees. En dan dat geflirt. Niet openlijk hoor. Nee, via de mobieltjes, da's wel zo spannend. En dat is dan het enige sappige van de buurthappening. 'Echte mannen eten geen honing, die kauwen op bijen', leest Annie op het schort van de chef-kok. Ik hoop van harte dat hij gestoken wordt. En dat hij dan allergisch blijkt. Het hulpje heeft ook een mooie slogan: 'Schijt aan Sonja.' Tenminste, ik denk dat het er staat, want zijn dikke bierbuik hangt er overheen. Geweldig, hoe verzinnen ze het. Ja, ze zijn gevat. Het enige dat getapt is, zijn de biertjes, maar die slaan dood. Logisch, met zo'n gezelschap. Als het kan, ontwijk ik zulke bijeenkomsten en andere kwalijke zaken waarbij vuur komt kijken, op het gevaar af dat plaatsvervangende schaamte plots gaat leiden tot een uitbarsting van jewelste. Nee, activiteiten waarbij de Ajax-brandbeveiliging noodzakelijk is, die bezoek ik niet. Annie heeft 'n hekel aan Ajax. Ik krijg er jeuk van, vooral als dan ook nog - onder het genot van weer een drankje - de lokale politieke zaken worden doorgenomen. Dat biedt perspectief voor de komende Gemeenteraadsverkiezingen op woensdag 19 maart, want Texel kent veel mensen met een uitgesproken kijk op de zaak. Alleen moeten in de raadszaal dan wel de microfoons worden omgedraaid, want het merendeel kletst uit de nek. Nee, die buurtbarbie kan mij gestolen worden. Daar loop ik het vuur niet voor uit mijn sloffen. Ik zit liever op een houtje te bijten dan op zo'n verbrand satéstokje.
Annie@texelsecourant.nl