Oud-Texelaar Henk Vlaming schreef de misdaadroman 'Een van ons'.
Oud-Texelaar Henk Vlaming schreef de misdaadroman 'Een van ons'. Foto: Elikser Uitgeverij

Fantasie de vrije loop

Een journalist met een grote nieuwsgierigheid, maar ook met een enorme fantasie. 'Ik voelde me bekneld door de werkelijkheid', zegt oud Texelaar Henk Vlaming. In zijn misdaadroman 'Een van ons' laat hij zijn fantasie de vrije loop.

In 'Een van ons' stuiten bouwvakkers bij werkzaamheden aan een kantoortoren op een lijk dat tien jaar verborgen heeft gezeten in één van de betonnen pijlers. Het blijkt van een gepensioneerde en corrupte politieman, die al tien jaar vermist is. Het onderzoek door het Haagse 'cold case team' wordt geleid door brigadier John Keizer. De ogenschijnlijke routineklus mondt uit in tegenwerking en intrige. Spannend geschreven, ingenieus van opbouw en met een verrassend plot. Vlaming duikt diep in het karakter van de hoofdpersoon, een zwoeger met obsessieve trekjes, net een vechtscheiding te boven en met een onverwerkt trauma. 'Het gaat er in hedendaagse misdaadromans niet om wie het heeft gedaan, maar vooral waarom.' Vlaming noemt het 'de psychologie van de handeling'. 'Daar ligt de sleutel tot de oplossing.' Zoals elke schrijver, heeft ook Vlaming zich laten inspireren, onder meer door Karin Slaughter. 'Haar boeken zijn sterk en overtuigend, een goede balans tussen psychologie en verhaal.' Henk Vlaming (1959) groeide op op hoeve Veelust, onder de rook van Oosterend. Zoon van een veehouder, die in zijn jeugd dacht dat hij voor de landbouw was voorbestemd. Hij ging studeren aan de landbouwschool en had diverse baantjes. 'Twaalf ambachten en dertien ongelukken. De landbouw bleek toch niet mijn bestemming.' Maar wat dan wel? Het bleek de journalistiek. Na zijn opleiding aan de school voor journalistiek in Kampen vestigde hij zich als freelance journalist in Amsterdam. 'Ik heb dat meer dan twintig jaar gedaan. Ik was gespecialiseerd in sociale economie en werkte onder meer voor economische vakbladen.' Hij interviewde premiers, ministers en topbestuurders. 'Ik word gedreven door nieuwsgierigheid en fantasie en wilde die vervelende waarheid wel eens thuis laten.' Een jaar of vijf geleden schreef hij zijn eerste boek. 'Ik kreeg het niet uitgegeven. Ik vroeg de uitgever: Wat mis je? Ze konden merken dat ik journalist was. Ik schreef afstandelijk, terwijl je in een boek juist betrokken moet zijn.' Vier jaar lang volgde Vlaming schrijversopleidingen. 'Om dat wat in je hoofd zit te laten landen bij de lezer, daar zit het meeste werk in. Je moet een publiek bedienen.' Bij die schrijversopleidingen liep hij Nico Dros wel eens tegen het lijf. 'Na die vier jaar voelde ik me sterk genoeg het nog eens te proberen.' Na het lezen van het manuscript was zijn uitgever overtuigd. 'Maar hij had wel een wensenlijst. De hoofdpersoon was niet boeiend genoeg. Als je die gaat bijkleuren, dan moet je dat door het hele boek doen. Daar ben ik wel een paar maanden mee bezig geweest.' Alles opgeteld schat Vlaming dat hij 2000 uur in het boek heeft gestoken. Veel tijd, maar hij heeft de smaak nu goed te pakken. 'Ik werk aan mijn tweede boek. Ook een misdaadroman. Ik heb een sterke drijfveer om te iets te onderzoeken. Het ontdekken, het raadsel oplossen, dat fascineert mij.'

Gerard Timmerman