@ TXL

Nu lukt het écht

Elk jaar opnieuw met de jaarwisseling maken mensen afspraken. Met zichzelf, met anderen of met allebei. Goede voornemens ook wel genoemd. Elk jaar gaan mensen écht afvallen, serieus stoppen met roken of gewoon meer chocomel drinken. Ik doe hier eigenlijk nooit echt aan mee. Niet omdat ik de goede voornemens niet zie zitten, maar omdat ik het hele jaar door al afspraken maak met mezelf. Of beter gezegd, mezelf (onmogelijke) opdrachten geef. Ze werken wel hetzelfde als goede voornemens. Ook bij mij duren ze meestal maar drie weken en iedereen moet weten wat mijn 'goede' voornemen nu weer is. Ik zal een aantal voorbeelden geven. Laatst gaf ik mezelf de opdracht om vanaf toen álles met links te zullen schrijven (ik ben rechtshandig). Met als gevolg dat ik amper mijn eigen aantekeningen kon lezen en de chronische linkerarmspierpijn had. Niet echt een succes. Rechts schrijven overwon. Ook moest en zou ik op maandag, dinsdag en woensdag geen vlees meer eten. Later hoorde ik dat daar een heus begrip aan verbonden zit: flexitariër. Nadat ik later een weddenschap aangegaan was zou ik helemaal vegetariër worden. Tja, dit hield ik een week vol en toen kon ik een mals biefstukje echt niet meer laten staan.. Balen. Weddenschap verloren en ik ontdekte mijn ijzeren ruggengraat. Ook had ik bedacht dat ik elke dinsdag maar koud moest douchen. Daar zou ik wel even groot en sterk van worden. Nou, mocht iemand anders ditzelfde idee krijgen? Niet doen. Het is een hel. Na, om precies te zijn, twee minuten, had ik het al opgegeven. Nog zo iets: ik zou alle hoofdsteden van elk land van de wereld wel uit mijn hoofd gaan leren. Ha! Dat kan beter verwoord worden als: eindeloos naar de wereldkaart staren. Dat is wel leuk trouwens. Er achter komen dat er landen bestaan waarvan ik niet wist dat ze bestonden (landen die makkelijk groter dan Duitsland zijn), laat staan dat er mensen zouden wonen. Zo gaat het rijtje van afspraken nog wel even door. Er zijn trouwens wel voornemens die ik wel volhoud. Bijvoorbeeld elke twee weken een stukje schrijven voor de krant. Ja dat zijn er onderhand al aardig wat. Bij deze kan er weer een stukje aan toegevoegd worden. En hopelijk nog velen. Tenminste, als ik me aan mijn afspraak blijf houden.

Katja Schraag