Klassiek en swing
In een goed gevulde kerk van Den Hoorn gaf het Texels Vrouwenkoor vrijdagavond een optreden. 'We zijn erg tevreden over het verloop en volgens mij heeft het publiek genoten', vertelt Marianne Waverijn van het koor.
Het Texels Vrouwenkoor streek voor de tweede maal neer in Den Hoorn, nadat vorig jaar goed bevallen was. Ook dit jaar bleek de locatie een goede keuze. Zowel de begane grond als de balkons waren een kwartier voor aanvangstijd goed gevuld. Er was een grote verscheidenheid in de muziekkeuzes. Zo werd klassiek werk van Mozart en Schubert afgewisseld met werk van Kodáll, Sind in the clowns van Sondheim en Side by side van Woods. Het koor begon voorzichtig en was af en toe te lief voor de muziek. Naar mate de avond vorderde kwam de muziek echter steeds beter tot zijn recht.
Genieten geblazen was het ook met gastmuzikanten Jussi Paananen (viool) en zijn dochter Fransien (Cello). De jeugdigheid van de celliste was niet terug te merken in haar spel. Met opperste concentratie wist zij de juiste snaar te raken bij het publiek. Waar voor de pauze de nadruk lag op het klassiekere werk begon het swingen na de pauze toen er ondermeer plaats was voor Hongaarse volksdansen en 'Fly, singing bird, fly. Bij het nummer 'Ships of arcady' gingen de gedachten even terug naar de aanvaring op Sail van afgelopen donderdag. 'Het is natuurlijk erg toevallig, het programma was immers al bekend, maar dat nummer gaat eigenlijk precies over zo'n gebeurtenis', vertelt Waverijn. Het koor stond, nog steeds, onder leiding van dirigent Arie Groen. Tussen de nummers legde hij steeds kort uit wat er gespeeld ging worden en waarom ervoor gekozen was.
Zo had de dirigent stukken uit de opera 'Der fliegende Holländer' van Wagner zo bewerkt dat deze achter elkaar door gespeeld konden worden. Het werd zo opgevoerd dat het leek alsof het nooit los van elkaar gespeeld was. Vlekkeloos liepen de stukken in elkaar over. 'Het is misschien wat lang', sprak Groen. Door de manier van uitvoeren kwam dit niet zo over op het publiek. Groot voordeel voor het koor is de akoestiek van de Hoornder kerk. De zang en de instrumenten kwamen uitstekend tot hun recht. Ook de piano, bespeeld door Annemiek Jasper uit De Koog, klonk verrukkelijk. Het Texels Vrouwenkoor repeteert iedere week en was dan ook prima ingespeeld op elkaar. Ondanks dat enkele stemmen soms net iets harder waren dan die van andere koorleden was er zeker sprake van harmonie. Toch is er nog altijd een probleem waar het koor mee te kampen heeft. 'We zijn nog altijd op zoek naar nieuwe leden. Je ziet bij ons toch de vergrijzing toe slaan. Het aantal leden van 65 jaar en ouder is groter dan we zouden willen', vertelt Waverijn. Ook het publiek bestond voor een groot deel uit 65-plussers, al gaf het aantal bezoekers onder die leeftijd een goede hoop voor de toekomst. Al met al was een gezellige avond, waarbij een relaxte sfeer hing. Zowel koor, gastmuzikanten als dirigent speelden met een enthousiasme dat werd overgenomen door het publiek. Het applaus tussen de nummers duurde vaak lang en ook aan het einde van het concert hield de lofzang lang aan.