Nieuwe generatie bij
Slijterij Smidt-Witte
Wisseling van de wacht bij slijterij Smidt-Witte in Den Burg. Mary en Klaas Smidt-Witte die de zaken in De Waalderstraat en de Witte Kruislaan al decennia runnen, geven het stokje over aan dochter Esperanza en haar vriend Mitchel.
Het zal veel Texelaars bekend voorkomen. Je stapt binnen voor een cadeau, een flesje van het een of ander weet iemand altijd wel te waarderen. Een fles wijn, jenever, likeur of wat anders. Maar wat? Na wat heen en weer praten (voor wie, welke prijsklasse?, etc.) wordt een keus gemaakt uit de collectie en kan de cadeauverpakking er omheen. Gemoedelijkheid, sfeervol, correctheid en een persoonlijke benadering staan bij deze ondernemers hoog in het vaandel. Klaas: 'We hadden een goed voorbeeld aan wijlen ome Kees Kooiman (de vorige eigenaar van de slijterij aan de Witte Kruislaan). Een beminnelijke en correcte man met een menselijke omgang.' Klaas en Mary namen dit bedrijf in 1993 over. Drie jaar eerder begon Mary voor zichzelf in de slijterij aan de Waalderstraat, die ze van haar toenmalige baas Willem van der Linde overnam. Een onafhankelijkheid waar ze grote waarde aan hecht. 'Het voordeel is dat je als zelfstandige zelf kunt bepalen wat je inkoopt.' En dus een geheel eigen, uniek assortiment kunt samenstellen. Op de planken aan de muur een bonte collectie dranken, van jenever tot wijn en van cognac tot champagne, je kunt het zo gek niet bedenken. Ook bijzonderheden. 'Soms komen hier mensen uit Amsterdam een flesje kopen dat ze daar niet kunnen krijgen, maar hier wel', doelt ze op winkelketens die een standaard assortiment voeren.
Ook een slijterij die eigen drankjes ontwikkelde. Succesnummer is de kruidenlikeur Tesselschade, vernoemd naar de dochter van Roemer Visscher die in de stormnacht van kerst 1593 meerdere schepen verloor op de Rede. Daarvan afgeleid de minder alcoholische likorette Tesseltje. Een historische context heeft ook de moutjenever Ronselaertje, geïnspireerd door de geschiedenis van het jeneverbuurtje in Oudeschild. Vers van de pers is het Texelse Slufterslokkie. 'Mijn vader had vroeger de Jan Plezier, zo kwam ik vaak in de Slufter. Een prachtig natuurgebied, bijna mijn tweede huis. Ik wilde een drankje met de kleur, smaak en sfeer van de Slufter.' Daarvoor stapte ze naar likeurmaker Wijnand Fokkens uit Amsterdam. 'Hij is de beste, dat het Amstelhotel alleen zíjn likeuren schenkt, zegt genoeg.' Het resultaat is een zachtgele sinaasappellikeur, waarvan Mary het etiket zelf heeft ontworpen.
De slijterij blijft in de familie. Dochter Esperanza (31) en haar vriend Mitchel komen er voor terug naar Texel. Esperanza werkte onder meer in het toerisme. 'Ik heb veel van de wereld gezien.' Alweer geruime tijd werkt ze als coördinator van de muziekredactie van het populaire jongeren radiostation FunX. 'Voor een radiostation voor jongeren kom ik nu op een leeftijd dat het tijd is voor wat anders. Ik wil graag eigen baas zijn, ben creatief en vind het leuk om dingen te organiseren. De slijterij past goed bij mij. Ik ga voor mijn vakdiploma leren en een studie volgen tot vinoloog.' Zoals haar vriend Mitchel zich gaat specialiseren in de whisky's. Jonge ondernemers die de traditie die is opgebouwd door de vorige generaties willen koppelen aan de ideeën van de nieuwe tijd. 'We gaan bijvoorbeeld cocktailavonden organiseren, high wine en een webshop ontwikkelen.' De eerste jaren worden ze daarbij geholpen door Klaas en Mary.