Live album Jug Bros
Zes keer eerder in de twintig jaar van het roerige bestaan dook Jug Bros de studio in. Ditmaal was de tijd rijp voor een concertalbum. CD nummer 7 werd 11 februari 2012 opgenomen. Zondag presenteerden Ewout Adriaans en z'n mannen 'Jugalicious'.
Jug Bros is een begrip. Een 'echt' Texels product. Een eilandband met een eigen, uniek geluid en een al even uniek eigen gezicht. Dat vooral wordt bepaald door de grootste blikvanger, de bebaarde en getatoeëerde frontman, wiens look met dat van de meest geharde bikers kan wedijveren. De gestaalde rocker, op het podium immer het bierglas binnen handbereik, maar met een kleine hart. De liedjesschrijver, die voor dit album vijftien nummers schreef (de andere twee komen van Michel Blaauboer). Omringd door een vriendengroep van rasmuzikanten en liefhebbers. Twintig jaar Jug Bros is een tijd, Ewout zit er al van begin af bij. Vanaf de oprichting kent de band vele samenstellingen, muzikanten komen en gaan. Rikus Kloosterhuis bespeelt alweer een eeuw de bas, Hannes van Angeren is niet meer weg te denken, evenals Michel Blaauboer. Ook René Pop is al een paar jaar een vaste waarde en drummer Zoë 'Poeh' Stefánsson is helemaal in z'n element bij Jug Bros. Zoals Charlie Watts van de Stones op de hoes van Get Yer Ya-Ya's Out! in 1970 met twee gitaren een dansje maakte naast een ezel, maakte ook Poeh een huppeltje voor de fotograaf. Een knipoog van de Texelse band naar de jeugdidolen die hen inspireerden. Nog stemt Ewout zijn gitaar in dezelfde open G, waarmee Keith Richards het specifieke Stonesgeluid voortbracht. Alweer vele jaren doen de Jug Bros het op eigen kracht. Covers zijn lang verleden tijd, het is eigen werk wat de klok slaat. Er kan geen festival voorbij gaan, of ze zijn van de partij. Zoals het bier, spatten ook plezier en enthousiasme van het podium. Iedereen heeft kunnen zien en horen dat ze een flinke ontwikkeling hebben doorgemaakt. Eigen nummers die beter in het gehoor liggen, het geluid dat steeds beter klinkt en muzikaal naar een hoger plan. En toen brak vorig jaar het moment aan om weer een nieuwe CD op te nemen: 'We vinden ons nu goed genoeg om een live CD op te nemen', blikte Ewout terug op het concert van begin vorig jaar. Question liep vol, camera's en geluidsapparatuur draaiden om het allemaal vast te leggen. Ruim een jaar later is het resultaat er, een CD en een DVD. Verpakt in een fraaie hoes, met een al even mooi fotoboekje. Er werkte een waslijst aan mensen mee, die daarvoor zondag bij de presentatie in de Compagnie uitbundig lof kregen toegezwaaid. Muzikaal is het album alles behalve een eenheidsworst. Uiteenlopende stijlen, van blues en rock tot country&western en cajun passeerden zondag de revue. Met het gedragen Lonesome road, geïnspireerd op de eenzame rijder (If you've got a horseback and a song') tot een eerbetoon aan alle hardwerkende vrouwen in 'Mama sat down'. En met 'I'm a Dude, I am a dirty motherfucker', een song met een klassiek geluid en een nummer met hoge aanstekelijkheid. Eigenlijk een Texelse product dat rijp is voor export. Misschien dat de ooit gewenste sterrenstatus alsnog wordt bereikt. Het album (CD en DVD) is te koop voor €20,-.