wat ik zeggen wou
Bremakker
Met plezier staan wij nu al jaren op camping De Bremakker, vroeger met de tent, maar nu zijn wij al weer enige tijd de trotse bezitter van een chalet op het Akkerveld. Wij hebben jaren op de wachtlijst gestaan en hoewel er op andere parken ook mogelijkheden waren, hebben we toch met geduld gewacht op onze huidige plaats. Namelijk een ruim opgezette plaats in prachtige natuur, echt een unieke stek.
Onze verwachting was dat het lege terrein naast ons inmiddels ook bewoond zou zijn, omdat wij bekend waren met de huidige plannen van de familie Koning. Iets waar wij ons totaal geen zorgen over maken want wij hebben aan onze eigen plek gezien hoe mooi het gaat worden.
Als trouwe Texelgangers hebben wij, onder andere in deze krant, wel kunnen volgen waarom de plannen nog steeds niet gerealiseerd zijn, maar begrijpen doen we het nog steeds niet. Natuurlijk vinden wij als bezoekers ook dat het eiland mooi moet blijven en niet te druk moet worden. Echter overal zien wij kleine minicampings zonder boomsingel, megastallen, bungalowparken als eenheidsworst en ga zo maar door. Maar als je naar De Bremakker kijkt zie je met moeite een schim van chalets in de natuur. Een prachtige camping.
Natuurlijk zit ook wel een stukje eigenbelang bij deze ingezonden brief. Ook wij snappen dat als de uitbreidingsplannen niet doorgaan, er een grote kans is dat de mooie waterpartijen verdwijnen wegens ruimtegebrek. Wij kunnen er niet bij dat door vage regeltjes straks iets dat mooi is, minder mooi gemaakt moet worden. Dat zou toch Texel op zijn smalst zijn.
Wij hopen in ieder geval nog jaren van onze mooie plek te kunnen genieten en met ons vele anderen. Gewone campings zijn er al genoeg.
Familie Eerenvelt.
Zebra?
Tijdens ons rondje hoorde ik mijn baasje zeggen: 'He, een zebra?' Ik dacht, wat leuk, een ezel met zwarte en witte strepen, maar nee hoor, volgens de baas is het iets anders. Het zijn witte strepen op zwart asfalt en als je als voetganger (twee voeten) aanstalten maakt om daar over te steken, moeten de auto's je voorrang verlenen. Heeft iets te maken met veiligheid, zegt mijn baasje. Ik kon in ieder geval weer iets nieuws leren. Dat was voor mij niet zo heel moeilijk. Ik wacht altijd op de stoep op het commando 'over' om over te steken. Voor mij, als viervoeter is dat geen probleem. Nu zijn er laatst nog twee zebra's bijgekomen, die zijn iets moeilijker, want de stoep is ook ineens plat geworden. Er zijn ook nog nep-zebra's, maar die heten volgens de baas verkeersremmers. Slim als ik ben, heb ik dat natuurlijk heel snel door. Ik heb alleen gemerkt dat automobilisten dat nog steeds heel moeilijk vinden, zo'n zebra. Ze denken dat ze gas moeten geven om er zo snel mogelijk voorbij te komen. Lekker veilig? De politie zou hier eens bij moeten staan, dan verdienen ze er goed aan, want het kost wel €340,- als je geen voorrang verleent.
Dus aan al die mensen in de auto zou ik willen zeggen, pas op bij een zebra, er kunnen tweevoeters maar ook viervoeters oversteken.
namens Rainbow von Schloss Bladenhorst (viervoeter),
Nora Bekking.