Verder kijken
Niet over het weer
Ik ga het niet over het weer hebben, daar wordt al genoeg over gemopperd. Acht graden Celsius maakt ons niet warm, laat staan blij in mei. De combinatie met de regen en mist is ernstig fris, maar erg goed voor de tuin en ingezaaide landerijen. Er is een hoop werk in de tuin, heeft u dat nu ook? Je droomt van een groene strakke grasmat en honderden paardenbloemen steken hun eigenwijze gele kop op. Als je nu denkt: ik maai het goed kort, dan verdwijnen de boeven wel... Welnee, geen paard te bekennen in de wei, maar een massale opkomst van het gewilde konijnenmaal. 'Jozien , dat doe je verkeerd', zegt de buurman, die een super tuinman is, 'je moet ze met wortel en al uitroeien, diep wegsteken.' Ik ben in voor alle tips en tops, dus spring op de fiets naar de Welkoop waar ze een soort steker met handvat verkopen, hééél handig. Na een paar uur paardenbloemen steken heb ik zere handen, nagels met kilo's klei, gaten in mijn gazon, hele strakke kuiten en een zere kont. Heel bar, maar paardenbloemen, ho maar .Twee zielige hoopies op het grasveld, om te huilen. Ik schep ze in een zinken teil, eerst maar eens een koppie thee met een chocolaatje. Ja, je moet jezelf af en toe even kietelen. In Engeland weten ze het wel, daar loop je over gazons als biljartlakens, het liefst trek je je schoenen uit en ga je op zo'n mooie teakhouten bank voor een restored castle heerlijk zitten te genieten van earl grey thee en rhodondenderons in alle kleuren soorten en maten. Vooruit Jozien, na een kwartier heb ik weer moed en duik op knieën als een haas in groen knollenland... De zinken teil raakt vol, ik tracht hem in de groene container te kieperen. Mis, die is al aardig vol, dan maar naar de composthoop gezeuld. De teil weegt als dieplood. Mijn moeder heeft ons er vroeger in gebadderd, u kent de teilen wel, staan leuk nostalgisch opgehangen tegen de muur of met een hortensia erin geplant, maar was voor de huisvrouwen van de generatie voor ons, hetzelfde als een uur bij Catrien in de sportschool. Het brengt me wel op een idee, een kwartier later lig ik heerlijk uit te puffen in een warm bad, alles ontspant en ik doezel wat weg in het Niveasop, een beetje tevreden over de gedane arbeid. Het water koelt wat af en het sop verdoezelt de heuvels in de badkuip niet meer. Verdikke, de winterstamppotpondjes moeten er nodig af Jozien. Kritisch sta ik op de weegschaal, het valt niet mee vandaag, alles is ook zo lekker... Ja, andere jaren zwom ik allang buiten, was ik al in mei wat kilootjes kwijt, was het water al 14 graden. Het ligt gewoon aan het weer, wanneer komt de zon nou 's een keer? Kunnen we lekker in ons badpak kilometers maken? Oh, toch weer dat weer, en ik had me nog zo voorgenomen...
Jozien