Verder kijken

Eindexamen

Deze week zijn de eindexamens begonnen, in de gymzaal zitten rijen met leerlingen met het klamme zweet in de handen, om te proberen het beste uit zichzelf te halen.

Ik zie mezelf nog zitten, in de toen net nieuw gebouwde OSG. We begonnen met Nederlands, ik begrijp dat dat nu nog zo is, en moest denken aan de woorden van de leraar Joost van Beurden: 'Rustig blijven, en gewoon je ding doen.' Ik was goed in Nederlands, stond er goed voor, dus dat had geen last, fluitend weer naar buiten.

Frans, Duits, Engels, vingers in de neus, als je de jeugd nu mag geloven. Aardrijkskunde en geschiedenis, dat was te leren, helemaal als je een beetje had opgelet bij de heren Roos en Wiedijk. Biologie, mijn achtste vak, helemaal super. Jarenlang door Mies de Wilde gedoceerd vol enthousiaste overgave. Maarrrrrr economie, mensen, dat was zwoegen. Het verplichte vak op Atheneum @, wat een droge kost! Recht en wetkennis, zowat nog erger, dat sprak bij mij niet tot de verbeelding, uren, dagen boven op mijn kamertje door de stof heen worstelen. Formules uit het hoofd leren en met veel moeite nog een voldoende halen.

'Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid', was toen de slogan. En natuurlijk, kennis is macht, helemaal mee eens. Mijn vader was een voorstander van een goed beroep, ook voor vrouwen. 'Zorg dat je goede cijfers haalt, je talent benut.' Ja, de Calvinistische inslag werd met de paplepel ingegoten. Ik moest eraan denken toen ik de kop in Trouw van Jet Bussemaker las: 'Schuldgevoel is niet nodig om emancipatie weer tot prioriteit te maken.'

En vervolgens spoorde ze ons dames aan om vooral fulltime te blijven werken, want de opleiding had de Nederlandse staat geld gekost!

De minister van onderwijs, die eerder Volksgezondheid, Welzijn en Sport onder haar vleugels had en volop bezuinigde in de zorg, vond een schuldgevoel niet nodig, maar deed er zelf gratis een bij. Volgens mij betekent emancipatie: gelijkheid, maar bovenal vrijheid, een vrije keus.

Natuurlijk is het fijn als je een goede baan hebt als vrouw. Om die te behouden, door middel van opvang, oppas als er kinderen komen, maar misschien is het wel net zo fijn om een aantal jaren thuis te zijn, van de kleine kinderen te genieten en later de draad weer op te pakken. Het is de keus van de ouders zelf, gelukkig, en dat moet zeker zo blijven.

Daar heeft de staat zich niet mee te bemoeien, dat is een persoonlijke eigen keus, en verschilt per situatie. Kinderen zijn snel groot, de periode dat ze afhankelijk zijn, je zo nodig hebben, is een kostbare periode. In die tijd moet je rust hebben en gewoon je ding kunnen doen. Deze week maakte minister Dijsselbloem bekend dat er een tegenvaller was van €500 miljoen. Dit bedrag was nodig om het gat in de Europese begroting te dichten. Ja, ja, €500 miljoen, daar moeten veel mensen, mannen en vrouwen heel, heel hard voor werken. Ik denk dat mijn economie leraar zijn grijze hoofd had geschud, en ik denk dat hij zeker had geweten wie zich schuldig had moeten voelen.

'Een slimme jongen en een slimme meid, zijn beiden op hun toekomst voorbereid.' Zet hem op jongelui, maak wat van je examens en zet Nederland weer op de poten, stevige poten in de klei, dat heeft prioriteit, het mag van mij.

Jozien