Dansvoorstelling als een sprookje
Ruim tweehonderd danseressen, een prins van de overkant, vele tientallen vrijwilligers en bijna duizend man publiek. Dat waren de ingrediënten van een bijzonder geslaagde dansvoorstelling van Artex, afgelopen weekend in de De Koninghal.
Het is haast onvoorstelbaar dat een productie als Assepoester, want dat was het sprookje dat ten tonele werd gevoerd, door niet meer dan twee dansdocenten werd gedragen. Aan de andere kant was het bijzonder om te zien dat de twee docenten goed op elkaar zijn ingespeeld. De choreografie van de verschillende dansen was zo goed op elkaar afgestemd, dat nauwelijk was te zien wie welke dans had neergezet. Uiteraard speelde hierbij ook de enorme variatie in leeftijd en stijlen een rol. Want het komt niet zo heel vaak ter sprake en naar buiten, maar het blijkt dat dans een populair tijdverdrijf op het eiland is, dat door sommigen op hoog niveau wordt beoefend. Het podium van de Burgemeester De Koninghal, het grootste dat op het eiland te vinden is, kraakte in zijn voegen en bood maar amper genoeg plaats toen voor de finale alle dansers tegelijk voor het voetlicht traden. Het veelkoppige publiek - de twee voorstellingen waren in minder dan twee dagen compleet uitverkocht - had er toen al een voorstelling van zo'n twee uur opzitten, waarin het verhaal van Assepoester, de prins en de boze stiefmoeder was verteld met in de hoofdrollen Sille Bakker als Assepoester en Daniël Kemp als de ietwat hooghartige, maar duidelijk zeer verliefde prins. De choreografen hadden daarbij alles uit de kast gehaald, van theedoeken en bezems tot sopemmers en kippenkostuums. En ook op dansstijlen en -bewegingen was niet bezuinigd. Van stampende streetdance tot omhoog reikende spitzen en van rondhuppelende kinderen tot arabesques en pirouettes. Een bijzondere vondst was in dit verband het optreden van de groep moderne dans, die het verliezen van het muiltje uitbeeldde. Zij dansten, geheel in de lijn van het verhaal, op slechts één schoen, wat sommigen zichtbaar moeite kostte. Verder pleit het voor de docenten dat de dansen over het algemeen vlot werden neergezet, hoewel de ingespannen uitdrukking op veel gezichten vaak anders deed vermoeden. Wel was duidelijk dat alle dansers er plezier in hadden en dat iedereen zijn best deed er een mooie voorstelling van te maken. Mochten er dan toch namen genoemd moeten worden, kan gezegd worden dan de streetmix 2 (groepen 5 en 6 van de basisschool) met de sopemmers op muziek van Dolly Parton, de streetdance brugklas als briefberzorgers op muziek van Lindsey Stirling en de streetdance 2e klas OSG als prins op muziek van One Direction bijzonder indruk maakten. Zonder de anderen tekort te doen natuurlijk, maar met een programma van 23 nummers is het onmogelijk over iedereen een mening te geven. Een bijzondere rol had Sille Bakker als Assepoester, die niet alleen veel solo's en pas-de-deux danste, maar ook in meerdere ensemblenummers optrad. Samen met de prins, die haar schijnbaar moeiteloos over zijn schouder tilde, en samen met de paardjes van de dansmix 1 die als ensemble zeer onverwacht een koets vormden, oogstte ze een open doekje. Bijzonder was haar gevangenschap, waarbij dansdocenten Roos Bakker en Lisette Boeijen gebruik hadden gemaakt van een gaas met tegenlicht, zodat het publiek alleen haar schaduw zag.
Verder kan onder de aanwezigen niets dan lof hebben geklonken voor de organisatie, want met tweehonderd deelnemers mag duidelijk zijn dat een voorstelling als deze niet alleen een kunstzinnige, maar ook een logistieke uitdaging vormt. Zeker in de De Koninghal, die weliswaar elke keer weer uitstekend geschikt blijkt voor voorstellingen van deze grootte, maar die ook direct na afloop weer leeg gehaald moet worden om als sporthal gebruikt te kunnen worden. Licht en geluid werden verzorgd door TAPE, dat gebruik maakte van de modernste apparatuur, maar ook van de eigen installatie van de De Koninghal. De - zeer gevarieerde - muziek kwam dankzij deze technische ondersteuning uitstekend tot zijn recht en was nergens storend aanwezig. Artex heeft met deze productie weer laten zien het beste in de deelnemers naar boven te kunnen halen.