Op de pedalen voor
Nationale Sportweek
'Bochie links', 'Bochie rechts', 'Paaltje' , 'Vóór' (tegenligger) en 'Achter' (achteropkomend verkeer). Waarschuwingen voor obstakels en andere onverwachte verkeerssituaties aan het peloton die me nog lang bij zullen blijven.
Ze klonken herhaaldelijk tijdens de 220 kilometer lange fietstocht van Tilburg naar Texel, afgelopen zaterdag. Ik was één van de twaalf Texelse fietsers die naar het zuiden van het land afreisden om het 'Olympisch' vuur op te halen voor de Nationale Sportweek, waarvoor de aftrap werd verricht in Tilburg. Vol goede moed, maar hoe langer hoe verder de trein zich van Den Helder verwijderde, hoe bleker sommige gezichten werden. Terug moest alles op de fiets en aan de vlaggen zagen we al dat de wind naar het noorden was gedraaid, het beloofde een stevige trap te worden. Wel wat anders dan het fietsrondje over het eiland dat ik wekelijks met Oosterenders rijd.
Tilburg kwam in zicht, waar we werden opgewacht door Sportwethouder Hennie Huisman en leden van de Sportraad. Kosten noch moeite waren gespaard. We kregen een stevige lunch voorgeschoteld en peptalk van de wethouder. Bij de openingsceremonie verscheen een legertje ambassadeurs van de sportweek ten tonele. 'Sportieve Nederlanders', zei de presentator. Zoals RTL-journalist Frits Wester, die bij mooi weer naar zijn werk fietst, Monique Kalkman, de invalide tennister, en Ria Valk, die ooit furore maakte met het nummer 'Janus, pak me nog een keer'. Haar sportieve verdiensten haalden nooit de publiciteit, net zoals die van Jochem van Gelder en andere ambassadeurs.
Marco Borsato bracht lopend het vuur en onze eigen Ruud Timmer mocht de fakkel in ontvangst te nemen van voorzitter André Bolhuis. Die plechtigheid duurde circa 26 seconden, het draaiboek was strak en bovendien was het twee uur 's middags en stonden wij te trappelen om het vuur naar Texel te brengen. Ruud, die de tocht had georganiseerd, had berekend dat we ergens rond middernacht in het hotel in Den Helder konden zijn.
Wat volgde was een prachtige fietstocht. Door het Brabantse land, langs sloten en vaarten, bij Capelle met het pontje over, langs de Biesbosch en door het rivierengebied langs het schilderachtige Goudriaan, door Nieuwpoort en met het pontje de Lek over. Om aan te komen in Schoonhoven, waar koffie en appelpunten werden geserveerd. Jan Nico van der Ploeg en dochter Lisanne van de bezemwagen voorzagen ons onderweg van proviand.
Ook in het Groene Hart moesten we stevig op de pedalen, maar de luwte van elkaar en de solidaire inzet zorgde dat we veel kilometers maakten, gemiddeld circa 25 per uur. Een enkele verkeerde afslag en de onvermijdelijke lekke band zorgden voor wat tijdverlies, het mocht de pret niet drukken. De zon zakte en ter hoogte van Schiphol moesten de lichten aan. 's avonds koelde het al flink af, de extra kleding was niet voor niets meegenomen. Humor hield ons op de been en leidde af van pijn in de nek, rug en andere lichaamsdelen. Diep in de nacht, om 1.15 uur, konden we moe maar voldaan aan de soep. De volgende morgen gaf Ruud bij de boot het vuur door aan Joop Groen van de bridgeclub, onze taak zat er op. Een mooie afsluiting van een mooie rit en overgetelijke dag. Sport is leuk, zeker als je het samen doet. Clubs bieden deze week volop de gelegenheid ervan te proeven.
Gerard Timmerman