Column
Meesterzet
Begin november werd er aangebeld. Piet Bakelaar, u bekend als de snelle, sympathieke en kleine boekhouder, stond met een assortiment amaryllisbollen aan de deur. 'Jozien heb je misschien idee in wat mooie bollen voor een goed doel?' Ik vroeg wat het goede doel was. 'Ja, de damclub probeert al jaren de clubkas wat te spekken op deze manier.' OK. De Amaryllis is terug van weggeweest, net als de cyclaam en de fresia, moet u weten. Leuk voor in een kerststuk. Voilá, ik wil er wel een dozijn Piet, liefst wit.
Piet blij, goede klant erbij, damclub blij, ik blij, meesterzet zou je zeggen. Die kleine Napoleon neemt Oosterend in als een dambord.' Ze hebben soms wel vijf bloemen hoor', zegt hij triomfantelijk bij het weggaan. Ja ,ja, alleen is de vraag wanneer? Volgens kenners moet je ze vol laten zuigen met water, dan in de warmte, het licht, vertroeteld in de aarde, ik ga ermee aan de gang, teiltjes water, goede potgrond, vensterbanken vol, ziet u het voor u? Maar u voelt m aankomen, hoe ik ook keek, liedjes zong, water gaf, geen leven in de brouwerij. Voor de kerst ben ik het zat, ik verplaats het circus naar de logeerkamer en versier de windows for Christmas...
Mijn vader was ook boekhouder, kon goed schaken en dammen, en geloof het of niet, hij was ook gek op bollen, het liefst narcissen. Hij had een klant, een bloembollenboer, die elk voorjaar de eerste bloemenknoppen kwam brengen bij mijn moeder, samen met wat takjes uit de tuin werden ze in een smal klein kristallen vaasje neergezet, als een soort trofee. 'Ja, zo sprak mijn vader: 'Dit zijn de tekenen van de Meester, dat hij ons niet vergeten is.' Het voorjaar komt, het paasfeest, de Meester herinnert ons eraan dat we ons best moeten doen voor elkaar, en dat Hij het goede voorbeeld gaf, de gewone man gehangen aan het kruis. Ik begreep toen de strekking niet, maar hoorde aan zijn stem dat hem ernst was. Een teken van hoop, daadkracht, uit een bijna onmenselijke situatie, vandaag Goede Vrijdag.
Ik zoek wat andere kleren boven, ben het winterspul zat, wat is dat nou? Achter het logeerbed steken allemaal beginnende bloeiende knoppen de lucht in. Ik doe wat stappen dichterbij en kijk nog eens goed. Een oase van amaryllissen, wit… Een Meesterzet.
Ik wens u een vrolijk Pasen.
Jozien