@ TXL
Koning Winter
Hoopvol keek ik er naar uit; 20 maart. Lente! Een heerlijk lentezonnetje, bloemetjes die opkomen in de bermen, lammetjes in de wei, zonnebril op en bovenal geen koude vingers meer. Helaas, het is nu 20 maart en als ik naar buiten kijk, zie ik amper zon, heb ik het ijskoud, heb ik een wintervest aan en kortom, gewoon hopeloos. Dus om het in een korte zin samen te vatten: ik wil lente. En voorlopig lijkt dat nog niet echt te lukken. Hadden we een paar weken geleden nog de hoop dat het eindelijk mooi weer zou worden - het was 14 graden -, de hoop is bij mij weer vervlogen aangezien het bij mij nu -2 is. Ik ben absoluut geen wintermens, hoewel ik winterkleren wel leuk vindt, een leuke winterjas met bijpassende shawl en leuke muts staat bij iedereen altijd gezellig en vrolijk. Maar nee, Koning Winter is geen vriend van mij, ik krijg er letterlijk en figuurlijk rechtopstaand haar van. Eerlijk gezegd sla ik liever twee van de vier seizoenen over, geen herfst en geen winter. Gewoon altijd een lekker zonnetje en de helft van het jaar bruin worden op het strand. Maar eerlijk is eerlijk, de winter en de herfst hebben ook iets moois. In de herfst alle gekleurde blaadjes die naar beneden vallen, geven toch het 'ik-ga-lekker-op-de-bank-zitten-met-een-kopje-thee-gevoel'. En ik zie het ook niet echt voor me om heerlijk te gaan gourmetten met kerst als het buiten 30 graden is, laat staan dat je dan een kerstboom in huis hebt, die is binnen drie dagen kaal. Nee, herfst en winter hebben ook zo hun charmes. Nederland is wat dat betreft een bijzonder land, vier seizoenen, waarvan je eerlijk gezegd nooit weet wanneer ze beginnen. Denk je dat de herfst begonnen is, kun je in oktober nog op het strand liggen. Een duidelijke grens bestaat eigenlijk niet, dus ben ik bang dat ik voorlopig het koude winterweer maar moet zien te overleven, net als vele andere mensen overigens. Voorlopig nog even genieten van de shawls, mutsen en lekkere wanten en wie weet nog een verdwaalde sneeuwbui. Het zou me overigens ook niet verbazen als we half april nog een keer op de schaatsen staan... Wie weet!
Emily Westdorp