'Kritiek ok, maar wel in openheid'
'Je mag best kritiek hebben op mij als voorzitter van de Ronde om Texel. Dat hoor ik dan graag. Dan kunnen we er over praten en er eventueel over stemmen. Maar je moet me wel een kans geven. En dat is niet gebeurd.' Dat zegt Sidny van Zon over zijn vertrek bij de Ronde.
Wil Homan (die ook aftrad als bestuurslid) over de beslissende vergadering in januari: 'Andere bestuursleden begonnen allerlei kritiek te spuien over het functioneren van Sidny. Ik denk dat ze ook persoonlijk iets tegen hem hadden.' Van Zon: 'Ik was totaal uit het veld geslagen. Ik dacht: als ik mijn verhaal niet mag doen, dan moet ik stoppen als voorzitter. Ik ben naar buiten gelopen en mocht niet meer naar binnen. Wat me heel veel pijn heeft gedaan is dat, toen ik zat bij te komen aan het barretje, de anderen voor een rookpauze naar buiten kwamen. Ze gunden me geen blik waardig, alsof ik niet meer bestond. Op één na heeft het hele bestuur niets van zich laten horen. Dat doet pijn.' Homan: 'Er werd op de man gespeeld, het was respectloos, onmenselijk. Zo ga je niet met een voorzitter om. Ik zit in veel besturen, maar zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Wat hier gebeurde had geen enkel niveau. Ook ik had de neiging direct op te stappen. Maar ik heb die vergadering bewust uitgezeten. Ik wilde weten wat er verder ging gebeuren. Er werd zelfs al een naam van een opvolger voor Sidny genoemd. Ze hadden dit blijkbaar van tevoren gepland.'
Van Zon: 'Eigenlijk begrijp ik er nog steeds niets van. Als je te lang in het bestuur zit, dan wordt wel eens gezegd dat je houdbaarheidsdatum is verstreken. Toen mijn vorige periode er anderhalf jaar geleden op zat, heb ik dat naar voren gebracht. Maar ik ben toen unaniem herkozen. En toen in juni de Ronde op zaterdag niet door kon gaan en we er met z'n allen in zijn geslaagd om hem naar zondag te verschuiven, was de stemming euforisch. Daar konden we trots op zijn, iedereen vond het fantastisch. En ineens kan ik geen goed meer doen. Als er kritiek is op mij als voorzitter, dan bespreek je dat. In alle openheid. En kom je tot een besluit, met z'n allen. Niet achter mijn rug om.'
Van Zon: 'Ik zit 24 jaar in het bestuur en heb nog nooit een cent gedeclareerd. Geen telefoonkosten of kilometervergoeding. Daar durf ik mijn hand voor in het vuur te steken. Ik deed het Rondje niet uit eigenbelang, maar omdat ik ermee vergroeid ben. Vroeger deed ik mee als wedstrijdzeiler, het betekent heel veel voor mij. Als ik terugkijk en je vraagt of ik dingen anders had gedaan, dan zeg ik nee. Ook niet het besluit om voor de Rondekleding met een ander Texels bedrijf in zee te gaan, via-via familie van mij. Maar dat is niet mijn besluit geweest, maar van het hele bestuur. Als voorzitter kan ik toch niet op eigen houtje bestuursbesluiten gaan nemen.'
De situatie escaleerde nadat bekend werd dat de beoogde hoofdsponsor voor de Ronde afhaakte. Van Zon: 'Dat bedrijf was zelf naar ons toe gekomen. Het is een lang proces geweest en steeds kregen we het signaal dat het goed ging. Maar op het laatste moment haakten ze af. Binnen het bestuur hebben we ons steeds afgevraagd: doen we er wel goed aan door op één paard te wedden?' Lodder: 'We hebben niet alleen op die ene sponsor ingezet, maar veel gesprekken gevoerd.' Van Zon: 'Dat ze afhaakten, daar konden wij ook niets aan doen. Achteraf kun je er van alles van zeggen, maar het hele bestuur is er bij geweest.'
Heikel punt was ook de vergoeding van coördinator Edwin Lodder. 'Eerst was ik vanaf 1989 wedstrijdleider, toen een tijdje interimvoorzitter en daarna weer wedstrijdleider. En samen met toenmalig voorzitter Ina Schrama besteedde ik veel tijd aan de sponsoring. Ik stak daar heel veel vrije tijd in, hele weekenden maar ook veel doordeweekse dagen en avonden besteedde ik aan de Ronde.' Van Zon: 'Toen Cisco hoofdsponsor werd, stelde die bepaalde eisen aan de organisatie, met name over de invulling van de sponsoring en het relatiebeheer. Want je praat wel over een paar honderd man. Dat waren wij helemaal niet gewend en het was bestuurlijk niet haalbaar. Toen we voor de keus stonden heeft het toenmalige bestuur gezegd: Edwin heeft het vijftien jaar waargemaakt voor de Ronde. Hoe je het wendt of keert, hij heeft er door het jaar heen tachtig tot honderd dagen werk aan. We hebben toen met z'n allen de keus gemaakt om Edwin te betalen. Maar wel als enige binnen de Ronde, het evenement kan alleen bestaan bij de vrijwillige inzet van al die honderden mensen. Iedere medewerker kent Edwin en weet hoeveel werk hij verzet, het is altijd geaccepteerd. Al had je altijd wel een aantal mensen dat het er niet mee eens was. Binnen het bestuur was een stroming die vond dat er naast Edwin een tweede pr/sponsor m/v coördinator moest worden aangesteld. Daar was ik pertinent tegen. Twee kapiteins op één schip, dat werkt niet. Edwin stak ook financieel zijn nek uit. Om het risico voor de Ronde laag te houden, bestond zijn vergoeding deels uit een vast deel en de rest uit een percentage van de inkomsten uit sponsoring. Had de Ronde minder inkomsten, dan hadden we ook minder kosten. Toen we het 'back-tot-basics'-scenario schreven, zei Edwin: Wat er ook gebeurt, de Ronde gaat door. Ook al moet ik financieel terug naar een minimum. Maar wel met één kapitein, geen twee. Maar de bestuursleden kwamen steeds met nieuwe aanvullingen in zijn contract, waardoor het vertraagde. Aan de ene kant spraken ze het vertrouwen uit in Edwin, maar achter zijn rug om spraken ze wel met andere partijen. Dit had niets meer met goed bestuur te maken, hier speelde eigenbelang.' Homan: 'Ze waren uit op het baantje van Edwin.' Van Zon: 'Het enige dat ik kan bedenken is: ego's, macht en eigenbelang.' Van Zon: 'Met wat er nu gebeurt geeft de organisatie een heel slecht signaal af.' Lodder: 'Het is voor een evenement belangrijk dat je rust, continuïteit en kwaliteit uitstraalt. Daarom hadden we het back-to-basic scenario geschreven. Het was, op wat details na, helemaal rond. Ook om naar buiten toe te laten zien dat al heb je als evenement een lastig jaar, dat de continuïteit geregeld is. Het Rondje gaat op 15 juni gewoon door. Zodat sponsors denken: dit evenement overleeft, dat ze zich er met vertrouwen aan kunnen verbinden. Dat beeld heeft een behoorlijke deuk opgelopen. Nu gaan sponsors wellicht twijfelen omdat ook zij horen dat er in korte tijd zoveel ervaren bestuurders zijn opgestapt en zich afvragen wat er aan de hand is. Daarnaast doet het pijn dat het "nieuwe" bestuur nu doet alsof zij zelf afgelopen weken het back to the basic scenario heeft bedacht, terwijl dit in november al vrijwel kant en klaar op de plank lag.' Van Zon: 'Het Rondje staat of valt bij de vrijwilligers en de sponsors. Er kwam steeds meer draagvlak. Geld, materiaal, vrijwilligers. Wat je allemaal niet op de been kreeg voor één trui. Iedereen zag het belang en voelde zich betrokken.' Lodder: 'Ik ben betrokken bij veel evenementen. Maar iets dat zó groot werd neergezet, met zó weinig middelen, dat kent zijn gelijke niet. Daar zijn anderen echt jaloers op.' Toen Van Zon was 'opgestapt' belegde de Raad van Advies een extra vergadering om te proberen hem tenminste tot de volgende Ronde te laten zitten. Homan: 'Dat was voor het bestuur niet bespreekbaar. Er werd onder meer gesteld dat een aantal sponsors niet meer verder wilde met Sidny in het bestuur. We hebben die mensen later gesproken en daar bleek niets van te kloppen. Eentje heeft dat al direct per e-mail laten weten.' Van Zon: 'Ik heb het voorzitterschap op mijn manier ingevuld. Fouten gemaakt, maar ben altijd voor de medewerkers gaan staan. Ik heb altijd zelf klussen gedaan, laat mij maar lekker werken, bijvoorbeeld aan de finishcontainer. Maar als er pijnlijke beslissingen moesten worden genomen, dan stond ik er ook. En als ergens een conflict was, dan vond ik het geweldig om daar als een soort brandweerman in te springen. Niet zo'n man voor op de voorgrond, maar als het moest dan deed ik het. En dan zijn er mensen die in september in het bestuur zijn gekomen, het amper een maand later allemaal veel beter weten. Vergeet niet dat er de afgelopen twee jaar vier nieuwe bestuursleden bij zijn gekomen. Nu zijn er in één klap vijf mensen vertrokken, van wie de meesten al heel lang meedraaien. Ik 24 jaar, Edwin 25, Ina zeker 15 en Alex ook al heel lang. Heel veel kennis en ervaring. We moeten er voor waken dat de Ronde niet wordt overgenomen door niet Texelaars. Het blijft een Texels evenement met fantastische vrijwilligers. Dat moet zo blijven, ook zonder betaalde krachten!Waar ik bang voor ben is dat de fouten die in het verleden zijn gemaakt, weer opnieuw worden gemaakt. Nu is er bijvoorbeeld zo'n discussie over dat de Ronde onder het Watersportverbond valt. Dan zie ik op Facebook een bericht van een bestuurder voorbij komen dat het Rondje daar wel buiten kan. Maar dat kan helemaal niet. Daar zijn we jaren geleden al achter gekomen. Zonder verbond geen topzeilers, geen jury, geen officiële wedstrijd en noem maar op. Het kost geld, maar je krijgt er ook wat voor terug. Zo'n discussie moet je niet via Facebook voeren, maar aan de bestuurstafel. Zoals ik ook wel andere dingen op de sociale media voorbij zie komen waarmee het Rondje niet is gebaat. Van Zon: 'Ik heb altijd gezegd: het Rondje draait niet om personen. Ook als ik opstap gaat het wel door. Maar weet waarmee je bezig bent. Zorg dat je binding houdt met de Texelaars en kijk naar het verleden. Ze moeten zich realiseren dat ze met vuur spelen. Het allerbelangrijkste is dat het Rondje door gaat.'
Het lijkt verder weg dan ooit, maar is er een kans dat de drie weer terugkeren bij de Ronde? Van Zon, namens de drie: 'We voelen ons nog heel erg betrokken bij de Ronde. De enquête onder de deelnemers was een eyeopener. Ik bruiste van de ideeën. We gingen er voor. Afgelopen zomer, een fantastische rondje op zondag, dat hebben we met elkaar voor elkaar gekregen. De reacties van de zeilers, geweldig. Ik wil me er graag weer voor inzetten, maar dan moet er bestuurlijk eerst wel het nodige veranderen. Ik kan mezelf recht in de spiegel aankijken, heb alles open en eerlijk gespeeld.'
Het bestuur van Ronde om Texel onthoudt zich van commentaar en beroept zich op de afspraak die met 'alle betrokkenen' is gemaakt om het bij een eenmalig persbericht te laten.
Gerard Timmerman
