wat ik zeggen wou
Werkgelegenheid
Waar zijn de visionairs die bepalend zijn voor de toekomst van het eiland. Denk aan mensen van het kaliber Theo Hoogerheide, oud-directeur van TESO, die ondanks tegenwerking van de overheid voor decennia werkgelegenheid en voorspoed heeft gezorgd met zijn dubbeldekkers. De toekomst wordt nu bepaald door visieloze bestuurders en luidruchtige populistische raadsleden die reageren op de waan van de dag. De afgelopen decennia zijn landbouw en visserij door bizarre regelgeving bijna de nek omgedraaid en wordt de economie grotendeels draaiende gehouden door het toerisme. Bij voortdurende economische tegenwind en bezuinigingen zal ook deze sector niet ontkomen aan krimp. Nieuwe initiatieven komen niet van de grond waardoor goed opgeleide jongeren het eiland verlaten bij gebrek aan perspectief. Pogingen van de Gemeente om een soort Silicon Valley te creëren is een utopie, Microsoft- en Googleachtige bedrijven komen echt niet naar het eiland. Wellicht gaan sommige werknemers op termijn iets meer thuiswerken, maar jongeren die goed zijn opgeleid verlangen naast perspectief meer dan een frisse neus en een mogelijke wandeling langs het strand. Het winkelbestand zal verminderen door aan internet gerelateerde winkels die aan huis bezorgen, meer winkelruimte creëren is zinloos omdat winkels in de nabije toekomst etalages worden van spullen die je op internet kunt kopen. Door bemoeizucht, stijgende lasten en tegenwerking zullen bedrijven vertrekken met als meest recente voorbeeld het dok van Damen in Oudeschild, dit bedrijf wordt volgens de woordvoerder gedwarsboomd door pietluttige ambtelijke pesterijen. Bestuurders moeten blij zijn met dit soort bedrijven en ze faciliteren, gezeur over futiliteiten moet snel worden opgelost, dat heet besturen.
In plaats van minder regelgeving is een tendens waarneembaar van toenemende regelgeving en ambtelijke bemoeizucht terwijl de burger in verkiezingscampagnes minder regels is beloofd. Zou het om te beginnen niet helpen als ambtenaren opdracht krijgen om plannen te beoordelen op mogelijke medewerking in plaats van te kijken of deze tegengehouden kunnen worden? Dienstbaarheid heet dat.
Mij maakt het niet zoveel meer uit, ik heb in 1997 de bui al zien aankomen en mijn vrouw bezit alleen nog een bouwval op de Hogeberg. Ik erger mij ook niet zo vaak meer, ik verwonder mij slechts en als de Texelse ambtenaren mij ongevraagd weer uit het bevolkingsregister knikkeren omdat ik naar hun mening te weinig in Nederland ben, ga ik er niet meer tegen in beroep.
J. Brugemann,
p/a Skillepaadje 8.
(volledige tekst beschikbaar via internet)