wat ik zeggen wou
Indiëveteraan bij
herdenking 4 mei
Open brief aan de burgemeester van Texel:
Dit is mijn mening.
Vorig jaar heb ik al gereageerd op het gegeven dat een zoon van een NSB'er het woord mag voeren tijdens de bijeenkomst op 4 mei. Het mag lijken alsof deze persoon een slachtoffer is - een zielige jeugd heeft gehad - maar heeft hij minder gegeten door de positie van zijn vader - minder privileges en meer bla bla bla of is het probleem de mindere positie ná 1945 - ofwel weg met privileges en lekker eten.
Mijn conclusie was toen en is nog steeds om deze zieligheid niet op of net voor of na 4 mei ter sprake te brengen.
Uw besluit om niet een Indië-veteraan het woord te laten voeren op 4 mei is natuurlijk kinnesinne - vorig jaar tegenstand om een NSB kind het woord te laten voeren, dit jaar dus niet iemand van een organisatie die daarop tegen is, sterker nog: die uitgezonden is geweest in opdracht van de regering. Met name het argument dat u gebruikt, te weten de omstandigheden na 1945, is zwak, is u misschien een zwakke burgemeester?
Het lijkt acceptabel, maar waar het om gaat (ondanks het verbreden van de definitie waarvoor wij herdenken) is natuurlijk gewoon de Tweede Wereldoorlog.
Na de Tweede Wereldoorlog heeft de toenmalige regering militairen gestuurd naar Indonesië - niet gaan of weigeren stond gelijk aan desertie. Bij terugkomst is geadviseerd 'mond dicht en aan het werk' en ja, er waren berichten dat niet alle acties koosjer waren (ook niet van de tegenpartij).
Voor de goede orde: het onderzoek waarop wordt gedoeld, betreft onderzoek naar beide partijen, daar is nu vanaf gezien, door beide landen.
Ja, ongetwijfeld zijn er fouten gemaakt - is er sprake geweest van misdaden, maar in welke oorlog niet? Ja, het is gemakkelijk om na afloop te oordelen, bent u burgemeester ooit in een oorlogssituatie geweest - gevochten - schieten en beschoten worden? Nee - dan is lekker veilig thuis zitten en niets doen en behalve achteraf oordelen wel heel eenvoudig.
Gelet op Uw stellingname roep ik uit: 'Het herdenken van onze doden op Texel - niet doen, daar wil de burgemeester herdenken dat NSB kinderen het na de oorlog zo slecht hadden'. Overigens, wie volgens mij wel slachtoffers waren, kinderen van zestien die op het eind van de oorlog - met angst in hun ogen - als Duitse 'militair' het Reich moesten verdedigen, niet de SS, niet de NSB, zij kozen voor hun lidmaatschap.
Lieve burgemeester, bezoek eens de graven, u weet misschien wel, de graven voor hen die hun leven gaven, voor ons en onze democratie. De democratie die het mogelijk maakt om onze doden te herdenken, maar volgens u ook te herdenken hoe het armzalige leven van kinderen was die eens een goed leven hadden. De democratie die het mogelijk maakt te herdenken waar het werkelijk om gaat - rechtsstaat en democratie en hen die wij sturen om deze te beschermen.
Lieve burgemeester, ik ga er van uit dat u zo snel mogelijk opstapt, u snapt: vanwege die zelfde rechtsstaat en democratie.
Waarom mijn mening? Simpel het staat in onze Grondwet, U weet wel, die van de rechtsstaat en de democratie.
Niet hoogachtend, wel vrijblijvend,
drs J.H. Boone MPA / MEd.
Een (trotse) post actieve marinier.