wat ik zeggen wou

Geen Indië op 4 mei

In de vroege zomer van 2012 verzocht ik het 4-5 mei Comité om bij de herdenking op 4 mei eens van het thema Indië uit te gaan. Het bleef zó lang stil, dat ik ten slotte bij één van de leden van het comité, mevr. Holland, informeerde naar de stand van zaken. Mijn indruk dat er mogelijk een fout voorstel was gedaan, bleek te kloppen. Uiteindelijk werd ik op 24 januari jl. telefonisch gevraagd om op 31 januari naar het gemeentehuis te komen.

Daar heeft mevrouw Giskes me proberen duidelijk te maken waarom het comité het thema Indie niet wil gebruiken. Ondanks het feit dat zij (en het comité) meent heel goed de kennis en het besef van het Indië-drama te hebben. Maar is er dan ook het besef dat veel Indiëveteranen (of nabestaanden) hierdoor erg gekwetst worden? Samengevat: het comité vreest ophef. Welnu, hoe meer ophef, hoe meer dat het feit onderstreept dat in dit Indië-drama veel is gedaan, begaan en ondergaan. Dat dient in de breedste zin van het woord, naast bekend, ook verwerkt te worden.

Een herdenking kan gepaard gaan met woede, pijn, emotie, schuld- en schaamtegevoelens. Dat sluit een rustige, waardige en ingetogen ceremonie niet uit. Zo waren we aan het eind van het gesprek dat 35 minuten duurde en staande plaatsvond. De ontmoeting vond op mijn aandringen plaats volgens de militaire 'mores'. Bij een akkefietje moet je dan 'op rapport'. Daar hoort geen handen schudden bij en ook geen stoel of koffie. Naderhand mag je je 'beklag' doen. Het gesprek met de burgemeester werd bijgewoond door de heer H. Bergamin, tevens lid van het comité. Deze Bosnië-veteraan bleek voorstander van het thema Indië op 4 mei. (Dat klopt, maar Bergamin conformeerde zich aan het meerderheidsstandpunt, red.)

Is het in deze situatie nog wel gepast om Indië-veteranen uit te nodigen bij de herdenking?

In mei 2013 gaat een nieuw verzoek naar het comité (om bij de herdenking van 2014 wél van Indië uit te gaan). Naar ik hoop met veel handtekeningen als bewijs van steun.

A.C. Bakker, Den Burg,

ex. dienstplichting soldaat 422, Bataljon Infanterie, 1949-1950 Oost-Java.

Winkelen

Beste Menno Stam, ik vind u een enorme zeurpiet. Uw zogenaamde kritische teksten wekken bij mij vooral ergernis op. Hou toch op man.

Joost van der Hoek,

Den Burg.