'Een tiener heeft altijd wel wat beters te doen dan school en huiswerk'
Op verzoek van de Texelse Courant hield Annefleur Lambregts uit Den Burg een week lang het weblog bij in de serie De week van… Anderhalf jaar geleden verhuisde ze zonder haar ouders naar Texel om op OSG De Hogeberg de HAVO af te maken. Haar complete weblog staat op www.texelsecourant.nl.
(Vrijdag)
(...) Op 9 juni 2011 zat mijn moeder bij paal 9 koffie te drinken. Ze ving daar een verhaal op over een gezin dat naar Texel was verhuisd. In die periode had ik weinig zin om na de vakantie naar de middelbare school in het dorp waar ik woon te gaan. Het verhaal ging over een jongen die het heel erg naar zijn zin had gekregen op het eiland en ook op de OSG. Mijn moeder, zo spontaan als altijd, kreeg een idee. Een paar dagen later legde ze datzelfde idee aan mij voor. Ze vroeg hoe ik het zou vinden om op Texel naar school te gaan. Ik was super enthousiast, maar ook wel een beetje bang. Ik zou dan zonder mijn ouders naar Texel verhuizen om daar de HAVO af te maken. Na twee weken nadenken en praten met vriendinnen wist ik zeker dat ik op Texel naar school wilde gaan. (...)
Ik zit nu voor het tweede jaar in 4 HAVO. Dat is te wijten aan een onhandige wisseling van profiel. Dit jaar is nog leuker dan vorig jaar. Ik ben helemaal gewend aan mijn gastgezin en ook sport ik nu op Texel. Ik weet de weg te vinden op de school en ik zit nu al anderhalf jaar bij de redactie van de schoolkrant, waar ik met veel plezier voor schrijf. Ik voel me thuis op Texel en ik wil er voorlopig nog niet van af.
(Zaterdag)
Iedere vrijdag reis ik met het openbaar vervoer naar huis. Ik neem de boot van drie uur en kom om tien voor vijf aan op het metrostation waar mijn vader mij oppikt. Als ik pech heb en mijn vader mij niet kan oppikken, moet ik met koffer en gitaar een uur lang in een overvolle bus zitten, voordat ik thuis ben. Soms is het best een onderneming. Als het een beetje druk is in de trein of in de bus, kan ik mijn spullen niet goed kwijt. Ik sta daar dan met een koffer volgeladen met schoolboeken en tekenspullen, te klungelen met mijn onhandige gitaartas. Ik heb er zelf voor gekozen en ik weet dat alles het waard is. (...)
Vandaag ben ik met mijn ouders, mijn oudste zus Roos en mijn vriendje naar Friesland geweest. Het is een anderhalf uur in de auto zitten om naar het noorden van Nederland te komen. We hebben daar mijn Beppe (Fries voor oma) bezocht, die in Heerenveen in een verpleeghuis ligt. Het was leuk om haar even te zien, maar ook confronterend om bewust te zijn van het feit dat het steeds slechter met haar gaat. Het is nooit leuk om te zien dat een familielid ziek is. De meeste mensen houden zich vast aan de hoop dat ze altijd weer beter worden, maar soms weet je dat het niet beter gaat worden. (...)
(Zondag)
(...) Iedere zondag reis ik terug naar Texel. Meestal word ik door mijn moeder gebracht. Lekker moeder-dochtergesprekken voeren in de auto en luisteren naar muziek. Mijn moeder en ik delen dezelfde muziek smaak. (...) Muziek die je een verhaal vertelt of je laat voelen wat de artiest zelf heeft gevoeld. Een liedje met een boodschap is nog niet zo gemakkelijk om te schrijven. Je moet dan nadenken over welk gevoel je wilt overbrengen. Wil je mensen blij maken met jouw muziek, kies je een simpele tekst met een melodie die pakkend is. Zo kan muziek op veel manieren je stemming beïnvloeden. Als je vrolijk bent, luister je gewoon naar de muziek. Maar als je dat niet bent, luister je echt naar wat er gezongen word. (...)
(Maandag)
(...) Na het ontbijt op de fiets gesprongen. Wat eerder vertrokken dan normaal in verband met de sneeuw, ik moet namelijk wel een hele minuut fietsen. Ik was de oprit nog niet af en ik gleed al met fiets en al weg. Een lekker begin van de maandagmorgen. Er was in onze straat nog niet gestrooid, ik denk dat die strooiwagenbestuurders nog lekker onder de wol lagen (...)
Vanuit het lokaal waar ik eigenlijk geschiedenisles zou moeten volgen, heb ik de schaatsbaan in de gaten gehouden. Er lag flink wat sneeuw op, maar ze waren dan ook heel effectief met twee mannen op sneeuwschuif machines aan het sneeuwruimen. Ik weet niet of het veel hielp, want het sneeuwde zo hard dat er niet tegenop te schuiven was. In de vijftig minuten geschiedenis die ik had, hebben ze wel met z'n tweeën die hele ijsbaan leeg geveegd. (...)
(Dinsdag)
Vandaag is een gewone dag, net als alle andere gewone dagen. Ik ging naar school, ik zat in de les en ik ging weer naar huis. Toen ik om tien uur thuis kwam van basketbal, was mijn dag niet gewoon meer. Ik las de reacties onder mijn blog en ben daar best van geschrokken. Wie zet nou zoiets op internet, ooit bij nagedacht dat het kwetsend kan zijn. (...)
Laatst is er een heel jong meisje voor de trein gesprongen omdat ze gepest werd. Is dat normaal? Toevallig is ze een naamgenoot van mij. Dat is misschien wel de reden dat het mijn aandacht trekt. Fleur Bloemen sprong op vijftienjarige leeftijd voor de trein. Ze is niet de enige die dit als oplossing zag om het pesten te stoppen, maar wat is wel de oplossing? Ik hoop dat mijn blog voor vandaag mensen aan het denken heeft gezet.
(Woensdag)
(...) Het ordenen, bewaren van belangrijke blaadjes en het maken van je huiswerk is nog best lastig als je tiener bent. Een tiener heeft altijd wel wat beters te doen dan school en huiswerk. Met vrienden afspreken om te gaan schaatsen of winkelen in het dorp, allemaal honderd keer leuker dan thuis op je koude kamer aan je leerwerk te moeten zitten. Dat is toch best begrijpelijk, of niet? (...)
Eigenlijk werkt het helemaal niet in ons voordeel. Uitstellen zorgt er alleen voor dat het werk maar opstapelt en de hoeveelheid werk steeds groter wordt. Waarom doen we het dan? We zijn allemaal wel slim genoeg om te bedenken dat uitstellen niks helpt. Uitstellen doen we omdat onze hersens nog niet volledig ontwikkeld zijn.
Onze prefrontale cortex, zoals dat ding in je bovenkamer heet, ontwikkelt zich naarmate je volwassen wordt. Die cortex zorgt er voor dat je wordt gewaarschuwd voor gevaren. Het laat je nadenken over de gevolgen van dingen. Stel jij gaat zaterdag uit en je moet de dag erop om tien uur op je werk verschijnen. Elke volwassene zou denken, ik drink niet te veel en maak het niet te laat. In tegenstelling tot iedereen van mijn leeftijd. Mijn leeftijdscategorie gaat lekker uit en drinkt gezellig wat en komt er pas de volgende dag achter dat het misschien niet zo'n goed idee was om uit te gaan. (...)
(Donderdag)
(...) Na de HAVO wil ik graag een jaar naar het buitenland. Ik zou het leuk vinden om in Engeland of Frankrijk te studeren. Wat ik vooral leuk vind aan het buitenland is de andere taal, cultuur en gewoontes. Helemaal in je eentje doen wat je zelf leuk vindt. Het liefste zou ik journalistiek studeren. Ik vind schrijven een van de leukste dingen om te doen, ook vind ik het leuk om bezig te zijn met wat er in de maatschappij speelt. Schrijven over dingen waar ik interesse in heb is niet zo moeilijk, maar schrijven over een onderwerp waar je niet veel van af weet kan aardig moeilijk zijn. Ik wil later zo veel mogelijk kunnen schrijven en steeds beter worden. Het lijkt me ook geweldig om een eigen boek te schrijven, waarover weet ik nog niet. (...)
Iedereen moet zichzelf kunnen zijn. Mensen moeten geen label plakken aan de buitenkant, maar zoeken naar wat er vanbinnen zit. (...)
Toen ik net op Texel kwam werd er van mij gedacht dat ik van school was gestuurd en dat ik daarom naar Texel moest. Gelukkig ben ik niet van school gestuurd en ik moest hier ook niet per se heen. Ik heb daar zelf voor gekozen en ik geniet elke dag van mijn leven op dit mooie eiland.